Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | praevetitus |
| Gen. | praevetiti |
| Dat. | praevetito |
| Acc. | praevetitum |
| Abl. | praevetito |
| Voc. | praevetite |
| PLURIEL |
| Nom. | praevetiti |
| Gen. | praevetitōrum |
| Dat. | praevetitis |
| Acc. | praevetitos |
| Abl. | praevetitis |
| Voc. | praevetiti |
| SINGULIER |
| Nom. | praevetită |
| Gen. | praevetitae |
| Dat. | praevetitae |
| Acc. | praevetitam |
| Abl. | praevetitā |
| Voc. | praevetită |
| PLURIEL |
| Nom. | praevetitae |
| Gen. | praevetitārum |
| Dat. | praevetitis |
| Acc. | praevetitas |
| Abl. | praevetitis |
| Voc. | praevetitae |
| SINGULIER |
| Nom. | praevetitum |
| Gen. | praevetiti |
| Dat. | praevetito |
| Acc. | praevetitum |
| Abl. | praevetito |
| Voc. | praevetitum |
| PLURIEL |
| Nom. | praevetita |
| Gen. | praevetitōrum |
| Dat. | praevetitis |
| Acc. | praevetita |
| Abl. | praevetitis | |