Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | praevĭans |
| Gen. | praeviantis |
| Dat. | praevianti |
| Acc. | praeviantem |
| Abl. | praevianti |
| Voc. | praevĭans |
| PLURIEL |
| Nom. | praeviantes |
| Gen. | praeviantĭum |
| Dat. | praeviantĭbus |
| Acc. | praeviantes |
| Abl. | praeviantĭbus |
| Voc. | praeviantes |
| SINGULIER |
| Nom. | praevĭans |
| Gen. | praeviantis |
| Dat. | praevianti |
| Acc. | praeviantem |
| Abl. | praevianti |
| Voc. | praevĭans |
| PLURIEL |
| Nom. | praeviantes |
| Gen. | praeviantĭum |
| Dat. | praeviantĭbus |
| Acc. | praeviantes |
| Abl. | praeviantĭbus |
| Voc. | praeviantes |
| SINGULIER |
| Nom. | praevĭans |
| Gen. | praeviantis |
| Dat. | praevianti |
| Acc. | praevĭans |
| Abl. | praevianti |
| Voc. | praevĭans |
| PLURIEL |
| Nom. | praeviantĭa |
| Gen. | praeviantĭum |
| Dat. | praeviantĭbus |
| Acc. | praeviantĭa |
| Abl. | praeviantĭbus | |