Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | properabilis |
| Gen. | properabilis |
| Dat. | properabili |
| Acc. | properabilem |
| Abl. | properabili |
| Voc. | properabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | properabiles |
| Gen. | properabilĭum |
| Dat. | properabilĭbus |
| Acc. | properabiles |
| Abl. | properabilĭbus |
| Voc. | properabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | properabilis |
| Gen. | properabilis |
| Dat. | properabili |
| Acc. | properabilem |
| Abl. | properabili |
| Voc. | properabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | properabiles |
| Gen. | properabilĭum |
| Dat. | properabilĭbus |
| Acc. | properabiles |
| Abl. | properabilĭbus |
| Voc. | properabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | properabile |
| Gen. | properabilis |
| Dat. | properabili |
| Acc. | properabile |
| Abl. | properabili |
| Voc. | properabile |
| PLURIEL |
| Nom. | properabilĭa |
| Gen. | properabilĭum |
| Dat. | properabilĭbus |
| Acc. | properabilĭa |
| Abl. | properabilĭbus | |