Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | propitiabilis |
| Gen. | propitiabilis |
| Dat. | propitiabili |
| Acc. | propitiabilem |
| Abl. | propitiabili |
| Voc. | propitiabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | propitiabiles |
| Gen. | propitiabilĭum |
| Dat. | propitiabilĭbus |
| Acc. | propitiabiles |
| Abl. | propitiabilĭbus |
| Voc. | propitiabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | propitiabilis |
| Gen. | propitiabilis |
| Dat. | propitiabili |
| Acc. | propitiabilem |
| Abl. | propitiabili |
| Voc. | propitiabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | propitiabiles |
| Gen. | propitiabilĭum |
| Dat. | propitiabilĭbus |
| Acc. | propitiabiles |
| Abl. | propitiabilĭbus |
| Voc. | propitiabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | propitiabile |
| Gen. | propitiabilis |
| Dat. | propitiabili |
| Acc. | propitiabile |
| Abl. | propitiabili |
| Voc. | propitiabile |
| PLURIEL |
| Nom. | propitiabilĭa |
| Gen. | propitiabilĭum |
| Dat. | propitiabilĭbus |
| Acc. | propitiabilĭa |
| Abl. | propitiabilĭbus | |