Déclinaison / Conjugueur latin
prospĭcĭo - Diathèse active
(prospĭcĭo, prospĭcis, prospexi, prospĭcĕre, prospectum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prospĭcĭo |
| II sing. | prospĭcis |
| III sing. | prospĭcit |
| I plur. | prospĭcīmus |
| II plur. | prospĭcītis |
| III plur. | prospĭcĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prospĭciēbam |
| II sing. | prospĭciēbas |
| III sing. | prospĭciēbat |
| I plur. | prospĭciebāmus |
| II plur. | prospĭciebātis |
| III plur. | prospĭciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prospĭcĭam |
| II sing. | prospĭcĭes |
| III sing. | prospĭcĭet |
| I plur. | prospĭciēmus |
| II plur. | prospĭciētis |
| III plur. | prospĭcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | prospexi |
| II sing. | prospexisti, prospexti |
| III sing. | prospexit |
| I plur. | prospexĭmus |
| II plur. | prospexistis |
| III plur. | prospexērunt, prospexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prospexĕram |
| II sing. | prospexĕras |
| III sing. | prospexĕrat |
| I plur. | prospexerāmus |
| II plur. | prospexerātis |
| III plur. | prospexērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | prospexĕro |
| II sing. | prospexĕris |
| III sing. | prospexĕrit |
| I plur. | prospexerĭmus |
| II plur. | prospexerĭtis |
| III plur. | prospexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | prospĭcĭam |
| II sing. | prospĭcĭas |
| III sing. | prospĭcĭat |
| I plur. | prospĭciāmus |
| II plur. | prospĭciātis |
| III plur. | prospĭcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prospĭcĕrem |
| II sing. | prospĭcĕres |
| III sing. | prospĭcĕret |
| I plur. | prospĭcerēmus |
| II plur. | prospĭcerētis |
| III plur. | prospĭcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | prospexĕrim |
| II sing. | prospexĕris |
| III sing. | prospexĕrit |
| I plur. | prospexerĭmus |
| II plur. | prospexerĭtis |
| III plur. | prospexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prospexissem |
| II sing. | prospexisses |
| III sing. | prospexisset |
| I plur. | prospexissēmus |
| II plur. | prospexissētis |
| III plur. | prospexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prospĭce |
| II plur. | prospĭcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | prospĭcĭto |
| III sing. | prospĭcĭto |
| II plur. | prospĭcitōte |
| III plur. | prospĭciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| prospĭciens, ientis |
| FUTUR |
| prospectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| prospĭcĕre |
| PARFAIT |
| prospexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | prospectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | prospectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | prospĭciendi |
| Datif: | prospĭciendo |
| Accusatif: | ad prospĭciendum |
| Ablatif: | prospĭciendo |
| SUPIN |
| prospectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PROSPICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|