Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | provocatorius |
| Gen. | provocatorii |
| Dat. | provocatorio |
| Acc. | provocatorium |
| Abl. | provocatorio |
| Voc. | provocatorie |
| PLURIEL |
| Nom. | provocatorii |
| Gen. | provocatoriōrum |
| Dat. | provocatoriis |
| Acc. | provocatorios |
| Abl. | provocatoriis |
| Voc. | provocatorii |
| SINGULIER |
| Nom. | provocatoriă |
| Gen. | provocatoriae |
| Dat. | provocatoriae |
| Acc. | provocatoriam |
| Abl. | provocatoriā |
| Voc. | provocatoriă |
| PLURIEL |
| Nom. | provocatoriae |
| Gen. | provocatoriārum |
| Dat. | provocatoriis |
| Acc. | provocatorias |
| Abl. | provocatoriis |
| Voc. | provocatoriae |
| SINGULIER |
| Nom. | provocatorium |
| Gen. | provocatorii |
| Dat. | provocatorio |
| Acc. | provocatorium |
| Abl. | provocatorio |
| Voc. | provocatorium |
| PLURIEL |
| Nom. | provocatoria |
| Gen. | provocatoriōrum |
| Dat. | provocatoriis |
| Acc. | provocatoria |
| Abl. | provocatoriis | |