Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | quaero |
| II sing. | quaeris |
| III sing. | quaerit |
| I plur. | quaerĭmus |
| II plur. | quaerĭtis |
| III plur. | quaerunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | quaerēbam |
| II sing. | quaerēbas |
| III sing. | quaerēbat |
| I plur. | quaerebāmus |
| II plur. | quaerebātis |
| III plur. | quaerēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | quaeram |
| II sing. | quaeres |
| III sing. | quaeret |
| I plur. | quaerēmus |
| II plur. | quaerētis |
| III plur. | quaerent |
| PARFAIT |
| I sing. | quaesii o quaesivi |
| II sing. | quaesiisti o quaesivisti |
| III sing. | quaesiit o quaesivit |
| I plur. | quaesiĭmus o quaesivĭmus |
| II plur. | quaesiistis o quaesivistis |
| III plur. | quaesiērunt o quaesivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | quaesiĕram o quaesivĕram |
| II sing. | quaesiĕras o quaesivĕras |
| III sing. | quaesiĕrat o quaesivĕrat |
| I plur. | quaesierāmus o quaesiverāmus |
| II plur. | quaesierātis o quaesiverātis |
| III plur. | quaesiĕrant o quaesivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | quaesiĕro o quaesivĕro |
| II sing. | quaesiĕris o quaesivĕris |
| III sing. | quaesiĕrit o quaesivĕrit |
| I plur. | quaesierĭmus o quaesiverĭmus |
| II plur. | quaesierĭtis o quaesiverĭtis |
| III plur. | quaesiĕrint o quaesivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | quaeram |
| II sing. | quaeras |
| III sing. | quaerat |
| I plur. | quaerāmus |
| II plur. | quaerātis |
| III plur. | quaerant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | quaerĕrem |
| II sing. | quaerĕres |
| III sing. | quaerĕret |
| I plur. | quaererēmus |
| II plur. | quaererētis |
| III plur. | quaerĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | quaesiĕrim o quaesivĕrim |
| II sing. | quaesiĕris o quaesivĕris |
| III sing. | quaesiĕrit o quaesivĕrit |
| I plur. | quaesierĭmus o quaesiverĭmus |
| II plur. | quaesierĭtis o quaesiverĭtis |
| III plur. | quaesiĕrint o quaesivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | quaesiissem o quaesivissem |
| II sing. | quaesiisses o quaesivisses |
| III sing. | quaesiisset o quaesivisset |
| I plur. | quaesiissēmus o quaesivissēmus |
| II plur. | quaesiissētis o quaesivissētis |
| III plur. | quaesiissent o quaesivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | quaerĕ |
| II plur. | quaerĭte |
| FUTUR |
| II sing. | quaerĭto |
| III sing. | quaerĭto |
| II plur. | quaeritōte |
| III plur. | quaerunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| quaerens, –entis |
| FUTUR |
| quaesitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| quaerĕre |
| PARFAIT |
| quaesiisse o quaesivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | quaesitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | quaesitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | quaerendi |
| Datif: | quaerendo |
| Accusatif: | ad quaerendum |
| Ablatif: | quaerendo |
| SUPIN |
| quaesitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:QUAERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
