Déclinaison / Conjugueur latin
rĕclāmo - Diathèse active
(rĕclāmo, rĕclāmas, reclamavi, rĕclāmāre, reclamatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕclāmo |
| II sing. | rĕclāmas |
| III sing. | rĕclāmat |
| I plur. | rĕclāmāmus |
| II plur. | rĕclāmātis |
| III plur. | rĕclāmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕclāmābam |
| II sing. | rĕclāmābas |
| III sing. | rĕclāmābat |
| I plur. | rĕclāmabāmus |
| II plur. | rĕclāmabātis |
| III plur. | rĕclāmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕclāmābo |
| II sing. | rĕclāmābis |
| III sing. | rĕclāmābit |
| I plur. | rĕclāmabĭmus |
| II plur. | rĕclāmabĭtis |
| III plur. | rĕclāmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | reclamavi |
| II sing. | reclamavisti |
| III sing. | reclamavit |
| I plur. | reclamavĭmus |
| II plur. | reclamavistis |
| III plur. | reclamavēreunt, reclamavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reclamavĕram |
| II sing. | reclamavĕras |
| III sing. | reclamavĕrat |
| I plur. | reclamaverāmus |
| II plur. | reclamaverātis |
| III plur. | reclamavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | reclamavĕro |
| II sing. | reclamavĕris |
| III sing. | reclamavĕrit |
| I plur. | reclamaverĭmus |
| II plur. | reclamaverĭtis |
| III plur. | reclamavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕclāmem |
| II sing. | rĕclāmes |
| III sing. | rĕclāmet |
| I plur. | rĕclāmēmus |
| II plur. | rĕclāmētis |
| III plur. | rĕclāment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕclāmārem |
| II sing. | rĕclāmāres |
| III sing. | rĕclāmāret |
| I plur. | rĕclāmarēmus |
| II plur. | rĕclāmarētis |
| III plur. | rĕclāmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | reclamavĕrim |
| II sing. | reclamavĕris |
| III sing. | reclamavĕrit |
| I plur. | reclamaverĭmus |
| II plur. | reclamaverĭtis |
| III plur. | reclamavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reclamavissem |
| II sing. | reclamavisses |
| III sing. | reclamavisset |
| I plur. | reclamavissēmus |
| II plur. | reclamavissētis |
| III plur. | reclamavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕclāma |
| II plur. | rĕclāmāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕclāmāto |
| III sing. | rĕclāmāto |
| II plur. | rĕclāmatōte |
| III plur. | rĕclāmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕclāmans, antis |
| FUTUR |
| reclamatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕclāmāre |
| PARFAIT |
| reclamavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | reclamatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | reclamatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕclāmandi |
| Datif: | rĕclāmando |
| Accusatif: | ad rĕclāmandum |
| Ablatif: | rĕclāmando |
| SUPIN |
| reclamatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECLAMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|