Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | reclivis |
| Gen. | reclivis |
| Dat. | reclivi |
| Acc. | reclivem |
| Abl. | reclivi |
| Voc. | reclivis |
| PLURIEL |
| Nom. | reclives |
| Gen. | reclivĭum |
| Dat. | reclivĭbus |
| Acc. | reclives |
| Abl. | reclivĭbus |
| Voc. | reclives |
| SINGULIER |
| Nom. | reclivis |
| Gen. | reclivis |
| Dat. | reclivi |
| Acc. | reclivem |
| Abl. | reclivi |
| Voc. | reclivis |
| PLURIEL |
| Nom. | reclives |
| Gen. | reclivĭum |
| Dat. | reclivĭbus |
| Acc. | reclives |
| Abl. | reclivĭbus |
| Voc. | reclives |
| SINGULIER |
| Nom. | reclive |
| Gen. | reclivis |
| Dat. | reclivi |
| Acc. | reclive |
| Abl. | reclivi |
| Voc. | reclive |
| PLURIEL |
| Nom. | reclivĭa |
| Gen. | reclivĭum |
| Dat. | reclivĭbus |
| Acc. | reclivĭa |
| Abl. | reclivĭbus | |