Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | reclivus |
| Gen. | reclivi |
| Dat. | reclivo |
| Acc. | reclivum |
| Abl. | reclivo |
| Voc. | reclive |
| PLURIEL |
| Nom. | reclivi |
| Gen. | reclivōrum |
| Dat. | reclivis |
| Acc. | reclivos |
| Abl. | reclivis |
| Voc. | reclivi |
| SINGULIER |
| Nom. | reclivă |
| Gen. | reclivae |
| Dat. | reclivae |
| Acc. | reclivam |
| Abl. | reclivā |
| Voc. | reclivă |
| PLURIEL |
| Nom. | reclivae |
| Gen. | reclivārum |
| Dat. | reclivis |
| Acc. | reclivas |
| Abl. | reclivis |
| Voc. | reclivae |
| SINGULIER |
| Nom. | reclivum |
| Gen. | reclivi |
| Dat. | reclivo |
| Acc. | reclivum |
| Abl. | reclivo |
| Voc. | reclivum |
| PLURIEL |
| Nom. | recliva |
| Gen. | reclivōrum |
| Dat. | reclivis |
| Acc. | recliva |
| Abl. | reclivis | |