Déclinaison / Conjugueur latin
rĕconponor - Diathèse passive
(rĕconpono, rĕconponis, reconposui, rĕconponĕre, reconpositum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕconponor |
| II sing. | rĕconponĕris, rĕconponĕre |
| III sing. | rĕconponĭtur |
| I plur. | rĕconponĭmur |
| II plur. | rĕconponimĭni |
| III plur. | rĕconponuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕconponēbar |
| II sing. | rĕconponebāris, rĕconponebāre |
| III sing. | rĕconponebātur |
| I plur. | rĕconponebāmur |
| II plur. | rĕconponebamĭni |
| III plur. | rĕconponebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕconponar |
| II sing. | rĕconponēris, rĕconponēre |
| III sing. | rĕconponētur |
| I plur. | rĕconponēmur |
| II plur. | rĕconponemĭni |
| III plur. | rĕconponentur |
| PARFAIT |
| I sing. | reconpositus, a, um sum |
| II sing. | reconpositus, a, um es |
| III sing. | reconpositus, a, um est |
| I plur. | reconpositi, ae, a sumus |
| II plur. | reconpositi, ae, a estis |
| III plur. | reconpositi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reconpositus, a, um eram |
| II sing. | reconpositus, a, um eras |
| III sing. | reconpositus, a, um erat |
| I plur. | reconpositi, ae, a eramus |
| II plur. | reconpositi, ae, a eratis |
| III plur. | reconpositi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | reconpositus, a, um ero |
| II sing. | reconpositus, a, um eris |
| III sing. | reconpositus, a, um erit |
| I plur. | reconpositi, ae, a erimus |
| II plur. | reconpositi, ae, a eritis |
| III plur. | reconpositi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕconponar |
| II sing. | rĕconponāris, rĕconponāre |
| III sing. | rĕconponātur |
| I plur. | rĕconponāmur |
| II plur. | rĕconponamĭni |
| III plur. | rĕconponantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕconponĕrer |
| II sing. | rĕconponerēris, rĕconponerēre |
| III sing. | rĕconponerētur |
| I plur. | rĕconponerēmur |
| II plur. | rĕconponeremĭni |
| III plur. | rĕconponerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | reconpositus, a, um sim |
| II sing. | reconpositus, a, um sis |
| III sing. | reconpositus, a, um sit |
| I plur. | reconpositi, ae, a simus |
| II plur. | reconpositi, ae, a sitis |
| III plur. | reconpositi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reconpositus, a, um essem |
| II sing. | reconpositus, a, um esses |
| III sing. | reconpositus, a, um esset |
| I plur. | reconpositi, ae, a essemus |
| II plur. | reconpositi, ae, a essetis |
| III plur. | reconpositi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕconponĕre |
| II plur. | rĕconponimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕconponĭtor |
| III sing. | rĕconponĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕconponuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| reconpositus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕconponi |
| PARFAIT |
| Singolare: | reconpositus, a, um esse |
| Plurale: | reconpositi, ae, a esse |
| FUTUR |
| reconpositum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕconponendus, a, um |
| SUPIN |
| reconpositu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECONPONOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|