Déclinaison / Conjugueur latin
rĕcŭpĕro - Diathèse active
(rĕcŭpĕro, rĕcŭpĕras, recuperavi, rĕcŭpĕrāre, recuperatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcŭpĕro |
| II sing. | rĕcŭpĕras |
| III sing. | rĕcŭpĕrat |
| I plur. | rĕcŭpĕrāmus |
| II plur. | rĕcŭpĕrātis |
| III plur. | rĕcŭpĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcŭpĕrābam |
| II sing. | rĕcŭpĕrābas |
| III sing. | rĕcŭpĕrābat |
| I plur. | rĕcŭpĕrabāmus |
| II plur. | rĕcŭpĕrabātis |
| III plur. | rĕcŭpĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕcŭpĕrābo |
| II sing. | rĕcŭpĕrābis |
| III sing. | rĕcŭpĕrābit |
| I plur. | rĕcŭpĕrabĭmus |
| II plur. | rĕcŭpĕrabĭtis |
| III plur. | rĕcŭpĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | recuperavi |
| II sing. | recuperavisti |
| III sing. | recuperavit |
| I plur. | recuperavĭmus |
| II plur. | recuperavistis |
| III plur. | recuperavērunt, recuperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recuperavĕram |
| II sing. | recuperavĕras |
| III sing. | recuperavĕrat |
| I plur. | recuperaverāmus |
| II plur. | recuperaverātis |
| III plur. | recuperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | recuperavĕro |
| II sing. | recuperavĕris |
| III sing. | recuperavĕrit |
| I plur. | recuperaverĭmus |
| II plur. | recuperaverĭtis |
| III plur. | recuperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcŭpĕrem |
| II sing. | rĕcŭpĕres |
| III sing. | rĕcŭpĕret |
| I plur. | rĕcŭpĕrēmus |
| II plur. | rĕcŭpĕrētis |
| III plur. | rĕcŭpĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcŭpĕrārem |
| II sing. | rĕcŭpĕrāres |
| III sing. | rĕcŭpĕrāret |
| I plur. | rĕcŭpĕrarēmus |
| II plur. | rĕcŭpĕrarētis |
| III plur. | rĕcŭpĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | recuperavĕrim |
| II sing. | recuperavĕris |
| III sing. | recuperavĕrit |
| I plur. | recuperaverĭmus |
| II plur. | recuperaverĭtis |
| III plur. | recuperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recuperavissem |
| II sing. | recuperavisses |
| III sing. | recuperavisset |
| I plur. | recuperavissēmus |
| II plur. | recuperavissētis |
| III plur. | recuperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕcŭpĕra |
| II plur. | rĕcŭpĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕcŭpĕrāto |
| III sing. | rĕcŭpĕrāto |
| II plur. | rĕcŭpĕratōte |
| III plur. | rĕcŭpĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕcŭpĕrans, antis |
| FUTUR |
| recuperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕcŭpĕrāre |
| PARFAIT |
| recuperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | recuperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | recuperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕcŭpĕrandi |
| Datif: | rĕcŭpĕrando |
| Accusatif: | ad rĕcŭpĕrandum |
| Ablatif: | rĕcŭpĕrando |
| SUPIN |
| recuperatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECUPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|