Déclinaison / Conjugueur latin
rĕcūso - Diathèse active
(rĕcūso, rĕcūsas, recusavi, rĕcūsāre, recusatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcūso |
| II sing. | rĕcūsas |
| III sing. | rĕcūsat |
| I plur. | rĕcūsāmus |
| II plur. | rĕcūsātis |
| III plur. | rĕcūsant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcūsābam |
| II sing. | rĕcūsābas |
| III sing. | rĕcūsābat |
| I plur. | rĕcūsabāmus |
| II plur. | rĕcūsabātis |
| III plur. | rĕcūsābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕcūsābo |
| II sing. | rĕcūsābis |
| III sing. | rĕcūsābit |
| I plur. | rĕcūsabĭmus |
| II plur. | rĕcūsabĭtis |
| III plur. | rĕcūsābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | recusavi |
| II sing. | recusavisti |
| III sing. | recusavit |
| I plur. | recusavĭmus |
| II plur. | recusavistis |
| III plur. | recusavēreunt, recusavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recusavĕram |
| II sing. | recusavĕras |
| III sing. | recusavĕrat |
| I plur. | recusaverāmus |
| II plur. | recusaverātis |
| III plur. | recusavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | recusavĕro |
| II sing. | recusavĕris |
| III sing. | recusavĕrit |
| I plur. | recusaverĭmus |
| II plur. | recusaverĭtis |
| III plur. | recusavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcūsem |
| II sing. | rĕcūses |
| III sing. | rĕcūset |
| I plur. | rĕcūsēmus |
| II plur. | rĕcūsētis |
| III plur. | rĕcūsent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcūsārem |
| II sing. | rĕcūsāres |
| III sing. | rĕcūsāret |
| I plur. | rĕcūsarēmus |
| II plur. | rĕcūsarētis |
| III plur. | rĕcūsārent |
| PARFAIT |
| I sing. | recusavĕrim |
| II sing. | recusavĕris |
| III sing. | recusavĕrit |
| I plur. | recusaverĭmus |
| II plur. | recusaverĭtis |
| III plur. | recusavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recusavissem |
| II sing. | recusavisses |
| III sing. | recusavisset |
| I plur. | recusavissēmus |
| II plur. | recusavissētis |
| III plur. | recusavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕcūsa |
| II plur. | rĕcūsāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕcūsāto |
| III sing. | rĕcūsāto |
| II plur. | rĕcūsatōte |
| III plur. | rĕcūsanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕcūsans, antis |
| FUTUR |
| recusatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕcūsāre |
| PARFAIT |
| recusavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | recusatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | recusatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕcūsandi |
| Datif: | rĕcūsando |
| Accusatif: | ad rĕcūsandum |
| Ablatif: | rĕcūsando |
| SUPIN |
| recusatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECUSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|