Déclinaison / Conjugueur latin
rĕfraenor - Diathèse passive
(rĕfraeno, rĕfraenas, refraenavi, rĕfraenāre, refraenatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfraenor |
| II sing. | rĕfraenāris, rĕfraenāre |
| III sing. | rĕfraenātur |
| I plur. | rĕfraenāmur |
| II plur. | rĕfraenamĭni |
| III plur. | rĕfraenantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfraenābar |
| II sing. | rĕfraenabāris, rĕfraenabāre |
| III sing. | rĕfraenabātur |
| I plur. | rĕfraenabāmur |
| II plur. | rĕfraenabamĭni |
| III plur. | rĕfraenabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfraenābor |
| II sing. | rĕfraenabĕris, rĕfraenabĕre |
| III sing. | rĕfraenabĭtur |
| I plur. | rĕfraenabĭmur |
| II plur. | rĕfraenabimĭni |
| III plur. | rĕfraenabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | refraenatus, a, um sum |
| II sing. | refraenatus, a, um es |
| III sing. | refraenatus, a, um est |
| I plur. | refraenati, ae, a sumus |
| II plur. | refraenati, ae, a estis |
| III plur. | refraenati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refraenatus, a, um eram |
| II sing. | refraenatus, a, um eras |
| III sing. | refraenatus, a, um erat |
| I plur. | refraenati, ae, a eramus |
| II plur. | refraenati, ae, a eratis |
| III plur. | refraenati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | refraenatus, a, um ero |
| II sing. | refraenatus, a, um eris |
| III sing. | refraenatus, a, um erit |
| I plur. | refraenati, ae, a erimus |
| II plur. | refraenati, ae, a eritis |
| III plur. | refraenati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfraener |
| II sing. | rĕfraenēris, rĕfraenēre |
| III sing. | rĕfraenētur |
| I plur. | rĕfraenēmur |
| II plur. | rĕfraenemĭni |
| III plur. | rĕfraenentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfraenārer |
| II sing. | rĕfraenarēris, rĕfraenarēre |
| III sing. | rĕfraenarētur |
| I plur. | rĕfraenarēmur |
| II plur. | rĕfraenaremĭni |
| III plur. | rĕfraenarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | refraenatus, a, um sim |
| II sing. | refraenatus, a, um sis |
| III sing. | refraenatus, a, um sit |
| I plur. | refraenati, ae, a simus |
| II plur. | refraenati, ae, a sitis |
| III plur. | refraenati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refraenatus, a, um essem |
| II sing. | refraenatus, a, um esses |
| III sing. | refraenatus, a, um esset |
| I plur. | refraenati, ae, a essemus |
| II plur. | refraenati, ae, a essetis |
| III plur. | refraenati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfraenāre |
| II plur. | rĕfraenamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfraenātor |
| III sing. | rĕfraenātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕfraenantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| refraenatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕfraenāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | refraenatus, a, um esse |
| Plurale: | refraenati, ae, a esse |
| FUTUR |
| refraenatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕfraenandus, a, um | |