Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfūto |
| II sing. | rĕfūtas |
| III sing. | rĕfūtat |
| I plur. | rĕfūtāmus |
| II plur. | rĕfūtātis |
| III plur. | rĕfūtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfūtābam |
| II sing. | rĕfūtābas |
| III sing. | rĕfūtābat |
| I plur. | rĕfūtabāmus |
| II plur. | rĕfūtabātis |
| III plur. | rĕfūtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfūtābo |
| II sing. | rĕfūtābis |
| III sing. | rĕfūtābit |
| I plur. | rĕfūtabĭmus |
| II plur. | rĕfūtabĭtis |
| III plur. | rĕfūtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | refutavi |
| II sing. | refutavisti |
| III sing. | refutavit |
| I plur. | refutavĭmus |
| II plur. | refutavistis |
| III plur. | refutavērunt, refutavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refutavĕram |
| II sing. | refutavĕras |
| III sing. | refutavĕrat |
| I plur. | refutaverāmus |
| II plur. | refutaverātis |
| III plur. | refutavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | refutavĕro |
| II sing. | refutavĕris |
| III sing. | refutavĕrit |
| I plur. | refutaverĭmus |
| II plur. | refutaverĭtis |
| III plur. | refutavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfūtem |
| II sing. | rĕfūtes |
| III sing. | rĕfūtet |
| I plur. | rĕfūtēmus |
| II plur. | rĕfūtētis |
| III plur. | rĕfūtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfūtārem |
| II sing. | rĕfūtāres |
| III sing. | rĕfūtāret |
| I plur. | rĕfūtarēmus |
| II plur. | rĕfūtarētis |
| III plur. | rĕfūtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | refutavĕrim |
| II sing. | refutavĕris |
| III sing. | refutavĕrit |
| I plur. | refutaverĭmus |
| II plur. | refutaverĭtis |
| III plur. | refutavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refutavissem |
| II sing. | refutavisses |
| III sing. | refutavisset |
| I plur. | refutavissēmus |
| II plur. | refutavissētis |
| III plur. | refutavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfūta |
| II plur. | rĕfūtāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfūtāto |
| III sing. | rĕfūtāto |
| II plur. | rĕfūtatōte |
| III plur. | rĕfūtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕfūtans, antis |
| FUTUR |
| refutatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕfūtāre |
| PARFAIT |
| refutavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | refutatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | refutatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕfūtandi |
| Datif: | rĕfūtando |
| Accusatif: | ad rĕfūtandum |
| Ablatif: | rĕfūtando |
| SUPIN |
| refutatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REFUTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|