Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | refutatorius |
| Gen. | refutatorii |
| Dat. | refutatorio |
| Acc. | refutatorium |
| Abl. | refutatorio |
| Voc. | refutatorie |
| PLURIEL |
| Nom. | refutatorii |
| Gen. | refutatoriōrum |
| Dat. | refutatoriis |
| Acc. | refutatorios |
| Abl. | refutatoriis |
| Voc. | refutatorii |
| SINGULIER |
| Nom. | refutatoriă |
| Gen. | refutatoriae |
| Dat. | refutatoriae |
| Acc. | refutatoriam |
| Abl. | refutatoriā |
| Voc. | refutatoriă |
| PLURIEL |
| Nom. | refutatoriae |
| Gen. | refutatoriārum |
| Dat. | refutatoriis |
| Acc. | refutatorias |
| Abl. | refutatoriis |
| Voc. | refutatoriae |
| SINGULIER |
| Nom. | refutatorium |
| Gen. | refutatorii |
| Dat. | refutatorio |
| Acc. | refutatorium |
| Abl. | refutatorio |
| Voc. | refutatorium |
| PLURIEL |
| Nom. | refutatoria |
| Gen. | refutatoriōrum |
| Dat. | refutatoriis |
| Acc. | refutatoria |
| Abl. | refutatoriis | |