Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕpello |
| II sing. | rĕpellis |
| III sing. | rĕpellit |
| I plur. | rĕpellĭmus |
| II plur. | rĕpellĭtis |
| III plur. | rĕpellunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕpellēbam |
| II sing. | rĕpellēbas |
| III sing. | rĕpellēbat |
| I plur. | rĕpellebāmus |
| II plur. | rĕpellebātis |
| III plur. | rĕpellēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕpellam |
| II sing. | rĕpelles |
| III sing. | rĕpellet |
| I plur. | rĕpellēmus |
| II plur. | rĕpellētis |
| III plur. | rĕpellent |
| PARFAIT |
| I sing. | reppuli o repuli |
| II sing. | reppulisti o repulisti |
| III sing. | reppulit o repulit |
| I plur. | reppulĭmus o repulĭmus |
| II plur. | reppulistis o repulistis |
| III plur. | reppulērunt o repulērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reppulĕram o repulĕram |
| II sing. | reppulĕras o repulĕras |
| III sing. | reppulĕrat o repulĕrat |
| I plur. | reppulerāmus o repulerāmus |
| II plur. | reppulerātis o repulerātis |
| III plur. | reppulĕrant o repulĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | reppulĕro o repulĕro |
| II sing. | reppulĕris o repulĕris |
| III sing. | reppulĕrit o repulĕrit |
| I plur. | reppulerĭmus o repulerĭmus |
| II plur. | reppulerĭtis o repulerĭtis |
| III plur. | reppulĕrint o repulĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕpellam |
| II sing. | rĕpellas |
| III sing. | rĕpellat |
| I plur. | rĕpellāmus |
| II plur. | rĕpellātis |
| III plur. | rĕpellant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕpellĕrem |
| II sing. | rĕpellĕres |
| III sing. | rĕpellĕret |
| I plur. | rĕpellerēmus |
| II plur. | rĕpellerētis |
| III plur. | rĕpellĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | reppulĕrim o repulĕrim |
| II sing. | reppulĕris o repulĕris |
| III sing. | reppulĕrit o repulĕrit |
| I plur. | reppulerĭmus o repulerĭmus |
| II plur. | reppulerĭtis o repulerĭtis |
| III plur. | reppulĕrint o repulĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reppulissem o repulissem |
| II sing. | reppulisses o repulisses |
| III sing. | reppulisset o repulisset |
| I plur. | reppulissēmus o repulissēmus |
| II plur. | reppulissētis o repulissētis |
| III plur. | reppulissent o repulissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕpellĕ |
| II plur. | rĕpellĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕpellĭto |
| III sing. | rĕpellĭto |
| II plur. | rĕpellitōte |
| III plur. | rĕpellunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕpellens, entis |
| FUTUR |
| repulsūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕpellĕre |
| PARFAIT |
| reppulisse o repulisse |
| FUTUR |
| Singolare: | repulsūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | repulsūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕpellendi |
| Datif: | rĕpellendo |
| Accusatif: | ad rĕpellendum |
| Ablatif: | rĕpellendo |
| SUPIN |
| repulsum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REPELLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|