Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | rĕpens |
| Gen. | repentis |
| Dat. | repenti |
| Acc. | repentem |
| Abl. | repenti |
| Voc. | rĕpens |
| PLURIEL |
| Nom. | repentes |
| Gen. | repentĭum |
| Dat. | repentĭbus |
| Acc. | repentes |
| Abl. | repentĭbus |
| Voc. | repentes |
| SINGULIER |
| Nom. | rĕpens |
| Gen. | repentis |
| Dat. | repenti |
| Acc. | repentem |
| Abl. | repenti |
| Voc. | rĕpens |
| PLURIEL |
| Nom. | repentes |
| Gen. | repentĭum |
| Dat. | repentĭbus |
| Acc. | repentes |
| Abl. | repentĭbus |
| Voc. | repentes |
| SINGULIER |
| Nom. | rĕpens |
| Gen. | repentis |
| Dat. | repenti |
| Acc. | rĕpens |
| Abl. | repenti |
| Voc. | rĕpens |
| PLURIEL |
| Nom. | repentĭa |
| Gen. | repentĭum |
| Dat. | repentĭbus |
| Acc. | repentĭa |
| Abl. | repentĭbus | |