Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | repugnatorius |
| Gen. | repugnatorii |
| Dat. | repugnatorio |
| Acc. | repugnatorium |
| Abl. | repugnatorio |
| Voc. | repugnatorie |
| PLURIEL |
| Nom. | repugnatorii |
| Gen. | repugnatoriōrum |
| Dat. | repugnatoriis |
| Acc. | repugnatorios |
| Abl. | repugnatoriis |
| Voc. | repugnatorii |
| SINGULIER |
| Nom. | repugnatoriă |
| Gen. | repugnatoriae |
| Dat. | repugnatoriae |
| Acc. | repugnatoriam |
| Abl. | repugnatoriā |
| Voc. | repugnatoriă |
| PLURIEL |
| Nom. | repugnatoriae |
| Gen. | repugnatoriārum |
| Dat. | repugnatoriis |
| Acc. | repugnatorias |
| Abl. | repugnatoriis |
| Voc. | repugnatoriae |
| SINGULIER |
| Nom. | repugnatorium |
| Gen. | repugnatorii |
| Dat. | repugnatorio |
| Acc. | repugnatorium |
| Abl. | repugnatorio |
| Voc. | repugnatorium |
| PLURIEL |
| Nom. | repugnatoria |
| Gen. | repugnatoriōrum |
| Dat. | repugnatoriis |
| Acc. | repugnatoria |
| Abl. | repugnatoriis | |