Déclinaison / Conjugueur latin
rescindo - Diathèse active
(rescindo, rescindis, rescidi, rescindĕre, rescissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rescindo |
| II sing. | rescindis |
| III sing. | rescindit |
| I plur. | rescindĭmus |
| II plur. | rescindĭtis |
| III plur. | rescindunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rescindēbam |
| II sing. | rescindēbas |
| III sing. | rescindēbat |
| I plur. | rescindebāmus |
| II plur. | rescindebātis |
| III plur. | rescindēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rescindam |
| II sing. | rescindes |
| III sing. | rescindet |
| I plur. | rescindēmus |
| II plur. | rescindētis |
| III plur. | rescindent |
| PARFAIT |
| I sing. | rescidi |
| II sing. | rescidisti |
| III sing. | rescidit |
| I plur. | rescidĭmus |
| II plur. | rescidistis |
| III plur. | rescidērunt, rescidēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rescidĕram |
| II sing. | rescidĕras |
| III sing. | rescidĕrat |
| I plur. | resciderāmus |
| II plur. | resciderātis |
| III plur. | rescidĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | rescidĕro |
| II sing. | rescidĕris |
| III sing. | rescidĕrit |
| I plur. | resciderĭmus |
| II plur. | resciderĭtis |
| III plur. | rescidĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rescindam |
| II sing. | rescindas |
| III sing. | rescindat |
| I plur. | rescindāmus |
| II plur. | rescindātis |
| III plur. | rescindant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rescindĕrem |
| II sing. | rescindĕres |
| III sing. | rescindĕret |
| I plur. | rescinderēmus |
| II plur. | rescinderētis |
| III plur. | rescindĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | rescidĕrim |
| II sing. | rescidĕris |
| III sing. | rescidĕrit |
| I plur. | resciderĭmus |
| II plur. | resciderĭtis |
| III plur. | rescidĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rescidissem |
| II sing. | rescidisses |
| III sing. | rescidisset |
| I plur. | rescidissēmus |
| II plur. | rescidissētis |
| III plur. | rescidissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rescindĕ |
| II plur. | rescindĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rescindĭto |
| III sing. | rescindĭto |
| II plur. | rescinditōte |
| III plur. | rescindunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rescindens, entis |
| FUTUR |
| rescissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rescindĕre |
| PARFAIT |
| rescidisse |
| FUTUR |
| Singolare: | rescissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | rescissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rescindendi |
| Datif: | rescindendo |
| Accusatif: | ad rescindendum |
| Ablatif: | rescindendo |
| SUPIN |
| rescissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESCINDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|