Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rescisco |
| II sing. | resciscis |
| III sing. | resciscit |
| I plur. | resciscĭmus |
| II plur. | resciscĭtis |
| III plur. | resciscunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | resciscēbam |
| II sing. | resciscēbas |
| III sing. | resciscēbat |
| I plur. | resciscebāmus |
| II plur. | resciscebātis |
| III plur. | resciscēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | resciscam |
| II sing. | rescisces |
| III sing. | resciscet |
| I plur. | resciscēmus |
| II plur. | resciscētis |
| III plur. | resciscent |
| PARFAIT |
| I sing. | rescii o rescivi |
| II sing. | resciisti o rescivisti |
| III sing. | resciit o rescivit |
| I plur. | resciĭmus o rescivĭmus |
| II plur. | resciistis o rescivistis |
| III plur. | resciērunt o rescivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resciĕram o rescivĕram |
| II sing. | resciĕras o rescivĕras |
| III sing. | resciĕrat o rescivĕrat |
| I plur. | rescierāmus o resciverāmus |
| II plur. | rescierātis o resciverātis |
| III plur. | resciĕrant o rescivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resciĕro o rescivĕro |
| II sing. | resciĕris o rescivĕris |
| III sing. | resciĕrit o rescivĕrit |
| I plur. | rescierĭmus o resciverĭmus |
| II plur. | rescierĭtis o resciverĭtis |
| III plur. | resciĕrint o rescivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | resciscam |
| II sing. | resciscas |
| III sing. | resciscat |
| I plur. | resciscāmus |
| II plur. | resciscātis |
| III plur. | resciscant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | resciscĕrem |
| II sing. | resciscĕres |
| III sing. | resciscĕret |
| I plur. | resciscerēmus |
| II plur. | resciscerētis |
| III plur. | resciscĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | resciĕrim o rescivĕrim |
| II sing. | resciĕris o rescivĕris |
| III sing. | resciĕrit o rescivĕrit |
| I plur. | rescierĭmus o resciverĭmus |
| II plur. | rescierĭtis o resciverĭtis |
| III plur. | resciĕrint o rescivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resciissem o rescivissem |
| II sing. | resciisses o rescivisses |
| III sing. | resciisset o rescivisset |
| I plur. | resciissēmus o rescivissēmus |
| II plur. | resciissētis o rescivissētis |
| III plur. | resciissent o rescivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | resciscĕ |
| II plur. | resciscĭte |
| FUTUR |
| II sing. | resciscĭto |
| III sing. | resciscĭto |
| II plur. | resciscitōte |
| III plur. | resciscunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| resciscens, entis |
| FUTUR |
| rescitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| resciscĕre |
| PARFAIT |
| resciisse o rescivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | rescitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | rescitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | resciscendi |
| Datif: | resciscendo |
| Accusatif: | ad resciscendum |
| Ablatif: | resciscendo |
| SUPIN |
| rescitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESCISCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|