Déclinaison / Conjugueur latin
rĕsignor - Diathèse passive
(rĕsigno, rĕsignas, resignavi, rĕsignāre, resignatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsignor |
| II sing. | rĕsignāris, rĕsignāre |
| III sing. | rĕsignātur |
| I plur. | rĕsignāmur |
| II plur. | rĕsignamĭni |
| III plur. | rĕsignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsignābar |
| II sing. | rĕsignabāris, rĕsignabāre |
| III sing. | rĕsignabātur |
| I plur. | rĕsignabāmur |
| II plur. | rĕsignabamĭni |
| III plur. | rĕsignabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsignābor |
| II sing. | rĕsignabĕris, rĕsignabĕre |
| III sing. | rĕsignabĭtur |
| I plur. | rĕsignabĭmur |
| II plur. | rĕsignabimĭni |
| III plur. | rĕsignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | resignatus, a, um sum |
| II sing. | resignatus, a, um es |
| III sing. | resignatus, a, um est |
| I plur. | resignati, ae, a sumus |
| II plur. | resignati, ae, a estis |
| III plur. | resignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resignatus, a, um eram |
| II sing. | resignatus, a, um eras |
| III sing. | resignatus, a, um erat |
| I plur. | resignati, ae, a eramus |
| II plur. | resignati, ae, a eratis |
| III plur. | resignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resignatus, a, um ero |
| II sing. | resignatus, a, um eris |
| III sing. | resignatus, a, um erit |
| I plur. | resignati, ae, a erimus |
| II plur. | resignati, ae, a eritis |
| III plur. | resignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsigner |
| II sing. | rĕsignēris, rĕsignēre |
| III sing. | rĕsignētur |
| I plur. | rĕsignēmur |
| II plur. | rĕsignemĭni |
| III plur. | rĕsignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsignārer |
| II sing. | rĕsignarēris, rĕsignarēre |
| III sing. | rĕsignarētur |
| I plur. | rĕsignarēmur |
| II plur. | rĕsignaremĭni |
| III plur. | rĕsignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | resignatus, a, um sim |
| II sing. | resignatus, a, um sis |
| III sing. | resignatus, a, um sit |
| I plur. | resignati, ae, a simus |
| II plur. | resignati, ae, a sitis |
| III plur. | resignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resignatus, a, um essem |
| II sing. | resignatus, a, um esses |
| III sing. | resignatus, a, um esset |
| I plur. | resignati, ae, a essemus |
| II plur. | resignati, ae, a essetis |
| III plur. | resignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsignāre |
| II plur. | rĕsignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsignātor |
| III sing. | rĕsignātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕsignantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| resignatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕsignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | resignatus, a, um esse |
| Plurale: | resignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| resignatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕsignandus, a, um | |