Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsĭlĭo |
| II sing. | rĕsĭlis |
| III sing. | rĕsĭlit |
| I plur. | rĕsĭlīmus |
| II plur. | rĕsĭlītis |
| III plur. | rĕsĭlĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsĭliēbam |
| II sing. | rĕsĭliēbas |
| III sing. | rĕsĭliēbat |
| I plur. | rĕsĭliebāmus |
| II plur. | rĕsĭliebātis |
| III plur. | rĕsĭliēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsĭlĭam |
| II sing. | rĕsĭlĭes |
| III sing. | rĕsĭlĭet |
| I plur. | rĕsĭliēmus |
| II plur. | rĕsĭliētis |
| III plur. | rĕsĭlĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | resilui, rĕsĭlii, rĕsĭlivi |
| II sing. | resiluisti, rĕsĭliisti |
| III sing. | resiluit, rĕsĭliit |
| I plur. | resiluĭmus, rĕsĭliĭmus |
| II plur. | resiluistis, rĕsĭliistis |
| III plur. | resiluērunt, resiluēre, rĕsĭliērunt, rĕsĭliēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resiluĕram, rĕsĭliĕram |
| II sing. | resiluĕras, rĕsĭliĕras |
| III sing. | resiluĕrat, rĕsĭliĕrat |
| I plur. | resiluerāmus, rĕsĭlierāmus |
| II plur. | resiluerātis, rĕsĭlierātis |
| III plur. | resiluĕrant, rĕsĭliĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resiluĕro, rĕsĭliĕro |
| II sing. | resiluĕris, rĕsĭliĕris |
| III sing. | resiluĕrit, rĕsĭliĕrit |
| I plur. | resiluerĭmus, rĕsĭlierĭmus |
| II plur. | resiluerĭtis, rĕsĭlierĭtis |
| III plur. | resiluĕrint, rĕsĭliĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsĭlĭam |
| II sing. | rĕsĭlĭas |
| III sing. | rĕsĭlĭat |
| I plur. | rĕsĭliāmus |
| II plur. | rĕsĭliātis |
| III plur. | rĕsĭlĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsĭlīrem |
| II sing. | rĕsĭlīres |
| III sing. | rĕsĭlīret |
| I plur. | rĕsĭlirēmus |
| II plur. | rĕsĭlirētis |
| III plur. | rĕsĭlirent |
| PARFAIT |
| I sing. | resiluĕrim, rĕsĭlĕrim |
| II sing. | resiluĕris, rĕsĭlĕris |
| III sing. | resiluĕrit, rĕsĭlĕrit |
| I plur. | resiluerĭmus, rĕsĭlerĭmus |
| II plur. | resiluerĭtis, rĕsĭlerĭtis |
| III plur. | resiluĕrint, rĕsĭlĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resiluissem, rĕsĭlissem |
| II sing. | resiluisses, rĕsĭlisses |
| III sing. | resiluisset, rĕsĭlisset |
| I plur. | resiluissēmus, rĕsĭlissēmus |
| II plur. | resiluissētis, rĕsĭlissētis |
| III plur. | resiluissent, rĕsĭlissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsĭli |
| II plur. | rĕsĭlīte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsĭlīto |
| III sing. | rĕsĭlīto |
| II plur. | rĕsĭlitōte |
| III plur. | rĕsĭliunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕsĭliens, ientis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕsĭlīre |
| PARFAIT |
| resiluisse, rĕsĭliisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕsĭliendi |
| Datif: | rĕsĭliendo |
| Accusatif: | ad rĕsĭliendum |
| Ablatif: | rĕsĭliendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESILIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|