Déclinaison / Conjugueur latin
restauro - Diathèse active
(restauro, restauras, restauravi, restaurāre, restauratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | restauro |
| II sing. | restauras |
| III sing. | restaurat |
| I plur. | restaurāmus |
| II plur. | restaurātis |
| III plur. | restaurant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | restaurābam |
| II sing. | restaurābas |
| III sing. | restaurābat |
| I plur. | restaurabāmus |
| II plur. | restaurabātis |
| III plur. | restaurābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | restaurābo |
| II sing. | restaurābis |
| III sing. | restaurābit |
| I plur. | restaurabĭmus |
| II plur. | restaurabĭtis |
| III plur. | restaurābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | restauravi |
| II sing. | restauravisti |
| III sing. | restauravit |
| I plur. | restauravĭmus |
| II plur. | restauravistis |
| III plur. | restauravērunt, restauravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | restauravĕram |
| II sing. | restauravĕras |
| III sing. | restauravĕrat |
| I plur. | restauraverāmus |
| II plur. | restauraverātis |
| III plur. | restauravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | restauravĕro |
| II sing. | restauravĕris |
| III sing. | restauravĕrit |
| I plur. | restauraverĭmus |
| II plur. | restauraverĭtis |
| III plur. | restauravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | restaurem |
| II sing. | restaures |
| III sing. | restauret |
| I plur. | restaurēmus |
| II plur. | restaurētis |
| III plur. | restaurent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | restaurārem |
| II sing. | restaurāres |
| III sing. | restaurāret |
| I plur. | restaurarēmus |
| II plur. | restaurarētis |
| III plur. | restaurārent |
| PARFAIT |
| I sing. | restauravĕrim |
| II sing. | restauravĕris |
| III sing. | restauravĕrit |
| I plur. | restauraverĭmus |
| II plur. | restauraverĭtis |
| III plur. | restauravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | restauravissem |
| II sing. | restauravisses |
| III sing. | restauravisset |
| I plur. | restauravissēmus |
| II plur. | restauravissētis |
| III plur. | restauravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | restaura |
| II plur. | restaurāte |
| FUTUR |
| II sing. | restaurāto |
| III sing. | restaurāto |
| II plur. | restauratōte |
| III plur. | restauranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| restaurans, antis |
| FUTUR |
| restauratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| restaurāre |
| PARFAIT |
| restauravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | restauratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | restauratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | restaurandi |
| Datif: | restaurando |
| Accusatif: | ad restaurandum |
| Ablatif: | restaurando |
| SUPIN |
| restauratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESTAURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|