Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | sanabilis |
| Gen. | sanabilis |
| Dat. | sanabili |
| Acc. | sanabilem |
| Abl. | sanabili |
| Voc. | sanabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | sanabiles |
| Gen. | sanabilĭum |
| Dat. | sanabilĭbus |
| Acc. | sanabiles |
| Abl. | sanabilĭbus |
| Voc. | sanabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | sanabilis |
| Gen. | sanabilis |
| Dat. | sanabili |
| Acc. | sanabilem |
| Abl. | sanabili |
| Voc. | sanabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | sanabiles |
| Gen. | sanabilĭum |
| Dat. | sanabilĭbus |
| Acc. | sanabiles |
| Abl. | sanabilĭbus |
| Voc. | sanabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | sanabile |
| Gen. | sanabilis |
| Dat. | sanabili |
| Acc. | sanabile |
| Abl. | sanabili |
| Voc. | sanabile |
| PLURIEL |
| Nom. | sanabilĭa |
| Gen. | sanabilĭum |
| Dat. | sanabilĭbus |
| Acc. | sanabilĭa |
| Abl. | sanabilĭbus | |