Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | sărrĭor |
| II sing. | sărrīris, sărrīre |
| III sing. | sărrītur |
| I plur. | sărrīmur |
| II plur. | sărrimĭni |
| III plur. | sărriuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sărriēbar |
| II sing. | sărriebāris, sărriebāre |
| III sing. | sărriebātur |
| I plur. | sărriebāmur |
| II plur. | sărriebamĭni |
| III plur. | sărriebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sărrĭar |
| II sing. | sărriēris, sărriēre |
| III sing. | sărriētur |
| I plur. | sărriēmur |
| II plur. | sărriemĭni |
| III plur. | sărrientur |
| PARFAIT |
| I sing. | sarritus, a, um sum |
| II sing. | sarritus, a, um es |
| III sing. | sarritus, a, um est |
| I plur. | sarriti, ae, a sumus |
| II plur. | sarriti, ae, a estis |
| III plur. | sarriti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sarritus, a, um eram |
| II sing. | sarritus, a, um eras |
| III sing. | sarritus, a, um erat |
| I plur. | sarriti, ae, a eramus |
| II plur. | sarriti, ae, a eratis |
| III plur. | sarriti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sarritus, a, um ero |
| II sing. | sarritus, a, um eris |
| III sing. | sarritus, a, um erit |
| I plur. | sarriti, ae, a erimus |
| II plur. | sarriti, ae, a eritis |
| III plur. | sarriti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sărrĭar |
| II sing. | sărriāris, sărriāre |
| III sing. | sărriātur |
| I plur. | sărriāmur |
| II plur. | sărriamĭni |
| III plur. | sărriantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sărrīrer |
| II sing. | sărrirēris, sarrivirēre |
| III sing. | sărrirētur |
| I plur. | sărrirēmur |
| II plur. | sărrirēmini |
| III plur. | sărrirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sarritus, a, um sim |
| II sing. | sarritus, a, um sis |
| III sing. | sarritus, a, um sit |
| I plur. | sarriti, ae, a simus |
| II plur. | sarriti, ae, a sitis |
| III plur. | sarriti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sarritus, a, um essem |
| II sing. | sarritus, a, um esses |
| III sing. | sarritus, a, um esset |
| I plur. | sarriti, ae, a essemus |
| II plur. | sarriti, ae, a essetis |
| III plur. | sarriti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sărrīre |
| II plur. | sărrimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sărrītor |
| III sing. | sărrītor |
| II plur. | |
| III plur. | sărriuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| sarritus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sărrīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | sarritus, a, um esse |
| Plurale: | sarriti, ae, a esse |
| FUTUR |
| sarritum esse |
| GERUNDIVO |
| sărriendus, a, um |
| SUPIN |
| sarritu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SARRIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|