Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | spurcus |
| Gen. | spurci |
| Dat. | spurco |
| Acc. | spurcum |
| Abl. | spurco |
| Voc. | spurce |
| PLURIEL |
| Nom. | spurci |
| Gen. | spurcōrum |
| Dat. | spurcis |
| Acc. | spurcos |
| Abl. | spurcis |
| Voc. | spurci |
| SINGULIER |
| Nom. | spurcă |
| Gen. | spurcae |
| Dat. | spurcae |
| Acc. | spurcam |
| Abl. | spurcā |
| Voc. | spurcă |
| PLURIEL |
| Nom. | spurcae |
| Gen. | spurcārum |
| Dat. | spurcis |
| Acc. | spurcas |
| Abl. | spurcis |
| Voc. | spurcae |
| SINGULIER |
| Nom. | spurcum |
| Gen. | spurci |
| Dat. | spurco |
| Acc. | spurcum |
| Abl. | spurco |
| Voc. | spurcum |
| PLURIEL |
| Nom. | spurca |
| Gen. | spurcōrum |
| Dat. | spurcis |
| Acc. | spurca |
| Abl. | spurcis | |