Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | spurius |
| Gen. | spurii |
| Dat. | spurio |
| Acc. | spurium |
| Abl. | spurio |
| Voc. | spurie |
| PLURIEL |
| Nom. | spurii |
| Gen. | spuriōrum |
| Dat. | spuriis |
| Acc. | spurios |
| Abl. | spuriis |
| Voc. | spurii |
| SINGULIER |
| Nom. | spuriă |
| Gen. | spuriae |
| Dat. | spuriae |
| Acc. | spuriam |
| Abl. | spuriā |
| Voc. | spuriă |
| PLURIEL |
| Nom. | spuriae |
| Gen. | spuriārum |
| Dat. | spuriis |
| Acc. | spurias |
| Abl. | spuriis |
| Voc. | spuriae |
| SINGULIER |
| Nom. | spurium |
| Gen. | spurii |
| Dat. | spurio |
| Acc. | spurium |
| Abl. | spurio |
| Voc. | spurium |
| PLURIEL |
| Nom. | spuria |
| Gen. | spuriōrum |
| Dat. | spuriis |
| Acc. | spuria |
| Abl. | spuriis | |