Déclinaison / Conjugueur latin
strangŭlo - Diathèse active
(strangŭlo, strangŭlas, strangulavi, strangŭlāre, strangulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | strangŭlo |
| II sing. | strangŭlas |
| III sing. | strangŭlat |
| I plur. | strangŭlāmus |
| II plur. | strangŭlātis |
| III plur. | strangŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | strangŭlābam |
| II sing. | strangŭlābas |
| III sing. | strangŭlābat |
| I plur. | strangŭlabāmus |
| II plur. | strangŭlabātis |
| III plur. | strangŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | strangŭlābo |
| II sing. | strangŭlābis |
| III sing. | strangŭlābit |
| I plur. | strangŭlabĭmus |
| II plur. | strangŭlabĭtis |
| III plur. | strangŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | strangulavi |
| II sing. | strangulavisti |
| III sing. | strangulavit |
| I plur. | strangulavĭmus |
| II plur. | strangulavistis |
| III plur. | strangulavērunt, strangulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | strangulavĕram |
| II sing. | strangulavĕras |
| III sing. | strangulavĕrat |
| I plur. | strangulaverāmus |
| II plur. | strangulaverātis |
| III plur. | strangulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | strangulavĕro |
| II sing. | strangulavĕris |
| III sing. | strangulavĕrit |
| I plur. | strangulaverĭmus |
| II plur. | strangulaverĭtis |
| III plur. | strangulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | strangŭlem |
| II sing. | strangŭles |
| III sing. | strangŭlet |
| I plur. | strangŭlēmus |
| II plur. | strangŭlētis |
| III plur. | strangŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | strangŭlārem |
| II sing. | strangŭlāres |
| III sing. | strangŭlāret |
| I plur. | strangŭlarēmus |
| II plur. | strangŭlarētis |
| III plur. | strangŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | strangulavĕrim |
| II sing. | strangulavĕris |
| III sing. | strangulavĕrit |
| I plur. | strangulaverĭmus |
| II plur. | strangulaverĭtis |
| III plur. | strangulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | strangulavissem |
| II sing. | strangulavisses |
| III sing. | strangulavisset |
| I plur. | strangulavissēmus |
| II plur. | strangulavissētis |
| III plur. | strangulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | strangŭla |
| II plur. | strangŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | strangŭlāto |
| III sing. | strangŭlāto |
| II plur. | strangŭlatōte |
| III plur. | strangŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| strangŭlans, antis |
| FUTUR |
| strangulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| strangŭlāre |
| PARFAIT |
| strangulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | strangulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | strangulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | strangŭlandi |
| Datif: | strangŭlando |
| Accusatif: | ad strangŭlandum |
| Ablatif: | strangŭlando |
| SUPIN |
| strangulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:STRANGULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|