Déclinaison / Conjugueur latin
strangŭlor - Diathèse passive
(strangŭlo, strangŭlas, strangulavi, strangŭlāre, strangulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | strangŭlor |
| II sing. | strangŭlāris, strangŭlāre |
| III sing. | strangŭlātur |
| I plur. | strangŭlāmur |
| II plur. | strangŭlamĭni |
| III plur. | strangŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | strangŭlābar |
| II sing. | strangŭlabāris, strangŭlabāre |
| III sing. | strangŭlabātur |
| I plur. | strangŭlabāmur |
| II plur. | strangŭlabamĭni |
| III plur. | strangŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | strangŭlābor |
| II sing. | strangŭlabĕris, strangŭlabĕre |
| III sing. | strangŭlabĭtur |
| I plur. | strangŭlabĭmur |
| II plur. | strangŭlabimĭni |
| III plur. | strangŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | strangulatus, a, um sum |
| II sing. | strangulatus, a, um es |
| III sing. | strangulatus, a, um est |
| I plur. | strangulati, ae, a sumus |
| II plur. | strangulati, ae, a estis |
| III plur. | strangulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | strangulatus, a, um eram |
| II sing. | strangulatus, a, um eras |
| III sing. | strangulatus, a, um erat |
| I plur. | strangulati, ae, a eramus |
| II plur. | strangulati, ae, a eratis |
| III plur. | strangulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | strangulatus, a, um ero |
| II sing. | strangulatus, a, um eris |
| III sing. | strangulatus, a, um erit |
| I plur. | strangulati, ae, a erimus |
| II plur. | strangulati, ae, a eritis |
| III plur. | strangulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | strangŭler |
| II sing. | strangŭlēris, strangŭlēre |
| III sing. | strangŭlētur |
| I plur. | strangŭlēmur |
| II plur. | strangŭlemĭni |
| III plur. | strangŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | strangŭlārer |
| II sing. | strangŭlarēris, strangŭlarēre |
| III sing. | strangŭlarētur |
| I plur. | strangŭlarēmur |
| II plur. | strangŭlaremĭni |
| III plur. | strangŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | strangulatus, a, um sim |
| II sing. | strangulatus, a, um sis |
| III sing. | strangulatus, a, um sit |
| I plur. | strangulati, ae, a simus |
| II plur. | strangulati, ae, a sitis |
| III plur. | strangulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | strangulatus, a, um essem |
| II sing. | strangulatus, a, um esses |
| III sing. | strangulatus, a, um esset |
| I plur. | strangulati, ae, a essemus |
| II plur. | strangulati, ae, a essetis |
| III plur. | strangulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | strangŭlāre |
| II plur. | strangŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | strangŭlātor |
| III sing. | strangŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | strangŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| strangulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| strangŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | strangulatus, a, um esse |
| Plurale: | strangulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| strangulatum esse |
| GERUNDIVO |
| strangŭlandus, a, um | |