Déclinaison / Conjugueur latin
sūggillor - Diathèse passive
(sūggillo, sūggillas, suggillavi, sūggillāre, suggillatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sūggillor |
| II sing. | sūggillāris, sūggillāre |
| III sing. | sūggillātur |
| I plur. | sūggillāmur |
| II plur. | sūggillamĭni |
| III plur. | sūggillantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sūggillābar |
| II sing. | sūggillabāris, sūggillabāre |
| III sing. | sūggillabātur |
| I plur. | sūggillabāmur |
| II plur. | sūggillabamĭni |
| III plur. | sūggillabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sūggillābor |
| II sing. | sūggillabĕris, sūggillabĕre |
| III sing. | sūggillabĭtur |
| I plur. | sūggillabĭmur |
| II plur. | sūggillabimĭni |
| III plur. | sūggillabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | suggillatus, a, um sum |
| II sing. | suggillatus, a, um es |
| III sing. | suggillatus, a, um est |
| I plur. | suggillati, ae, a sumus |
| II plur. | suggillati, ae, a estis |
| III plur. | suggillati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suggillatus, a, um eram |
| II sing. | suggillatus, a, um eras |
| III sing. | suggillatus, a, um erat |
| I plur. | suggillati, ae, a eramus |
| II plur. | suggillati, ae, a eratis |
| III plur. | suggillati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | suggillatus, a, um ero |
| II sing. | suggillatus, a, um eris |
| III sing. | suggillatus, a, um erit |
| I plur. | suggillati, ae, a erimus |
| II plur. | suggillati, ae, a eritis |
| III plur. | suggillati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sūggiller |
| II sing. | sūggillēris, sūggillēre |
| III sing. | sūggillētur |
| I plur. | sūggillēmur |
| II plur. | sūggillemĭni |
| III plur. | sūggillentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sūggillārer |
| II sing. | sūggillarēris, sūggillarēre |
| III sing. | sūggillarētur |
| I plur. | sūggillarēmur |
| II plur. | sūggillaremĭni |
| III plur. | sūggillarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | suggillatus, a, um sim |
| II sing. | suggillatus, a, um sis |
| III sing. | suggillatus, a, um sit |
| I plur. | suggillati, ae, a simus |
| II plur. | suggillati, ae, a sitis |
| III plur. | suggillati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suggillatus, a, um essem |
| II sing. | suggillatus, a, um esses |
| III sing. | suggillatus, a, um esset |
| I plur. | suggillati, ae, a essemus |
| II plur. | suggillati, ae, a essetis |
| III plur. | suggillati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sūggillāre |
| II plur. | sūggillamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sūggillātor |
| III sing. | sūggillātor |
| II plur. | |
| III plur. | sūggillantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| suggillatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sūggillāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | suggillatus, a, um esse |
| Plurale: | suggillati, ae, a esse |
| FUTUR |
| suggillatum esse |
| GERUNDIVO |
| sūggillandus, a, um | |