Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpercēdo |
| II sing. | sŭpercēdis |
| III sing. | sŭpercēdit |
| I plur. | sŭpercēdĭmus |
| II plur. | sŭpercēdĭtis |
| III plur. | sŭpercēdunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpercēdēbam |
| II sing. | sŭpercēdēbas |
| III sing. | sŭpercēdēbat |
| I plur. | sŭpercēdebāmus |
| II plur. | sŭpercēdebātis |
| III plur. | sŭpercēdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpercēdam |
| II sing. | sŭpercēdes |
| III sing. | sŭpercēdet |
| I plur. | sŭpercēdēmus |
| II plur. | sŭpercēdētis |
| III plur. | sŭpercēdent |
| PARFAIT |
| I sing. | supercessi |
| II sing. | supercessisti |
| III sing. | supercessit |
| I plur. | supercessĭmus |
| II plur. | supercessistis |
| III plur. | supercessērunt, supercessēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supercessĕram |
| II sing. | supercessĕras |
| III sing. | supercessĕrat |
| I plur. | supercesserāmus |
| II plur. | supercesserātis |
| III plur. | supercessĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supercessĕro |
| II sing. | supercessĕris |
| III sing. | supercessĕrit |
| I plur. | supercesserĭmus |
| II plur. | supercesserĭtis |
| III plur. | supercessĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpercēdam |
| II sing. | sŭpercēdas |
| III sing. | sŭpercēdat |
| I plur. | sŭpercēdāmus |
| II plur. | sŭpercēdātis |
| III plur. | sŭpercēdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpercēdĕrem |
| II sing. | sŭpercēdĕres |
| III sing. | sŭpercēdĕret |
| I plur. | sŭpercēderēmus |
| II plur. | sŭpercēderētis |
| III plur. | sŭpercēdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supercessĕrim |
| II sing. | supercessĕris |
| III sing. | supercessĕrit |
| I plur. | supercesserĭmus |
| II plur. | supercesserĭtis |
| III plur. | supercessĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supercessissem |
| II sing. | supercessisses |
| III sing. | supercessisset |
| I plur. | supercessissēmus |
| II plur. | supercessissētis |
| III plur. | supercessissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpercēdĕ |
| II plur. | sŭpercēdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpercēdĭto |
| III sing. | sŭpercēdĭto |
| II plur. | sŭpercēditōte |
| III plur. | sŭpercēdunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpercēdens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭpercēdĕre |
| PARFAIT |
| supercessisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpercēdendi |
| Datif: | sŭpercēdendo |
| Accusatif: | ad sŭpercēdendum |
| Ablatif: | sŭpercēdendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERCEDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|