Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpercertor - Diathèse active
(sŭpercertor, sŭpercertāris, sŭpercertāri)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpercertor |
| II sing. | sŭpercertāris, sŭpercertāre |
| III sing. | sŭpercertātur |
| I plur. | sŭpercertāmur |
| II plur. | sŭpercertamĭni |
| III plur. | sŭpercertantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpercertābar |
| II sing. | sŭpercertabāris, sŭpercertabāre |
| III sing. | sŭpercertabātur |
| I plur. | sŭpercertabāmus |
| II plur. | sŭpercertabamĭni |
| III plur. | sŭpercertantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpercertābor |
| II sing. | sŭpercertabĕris, sŭpercertabĕre |
| III sing. | sŭpercertabĭtur |
| I plur. | sŭpercertabĭmur |
| II plur. | sŭpercertabimĭni |
| III plur. | sŭpercertabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpercerter |
| II sing. | sŭpercertēris, sŭpercertēre |
| III sing. | sŭpercertētur |
| I plur. | sŭpercertēmur |
| II plur. | sŭpercertemĭni |
| III plur. | sŭpercertentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpercertārer |
| II sing. | sŭpercertarēris, sŭpercertarēre |
| III sing. | sŭpercertarētur |
| I plur. | sŭpercertāremur |
| II plur. | sŭpercertaremĭni |
| III plur. | sŭpercertarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpercertāre |
| II plur. | sŭpercertamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpercertātor |
| III sing. | sŭpercertātor |
| II plur. | |
| III plur. | sŭpercertantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sŭpercertāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpercertans, antis |
| FUTUR |
| |
| SUPIN |
| Attivo: | |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpercertandi |
| Datif: | sŭpercertando |
| Accusatif: | sŭpercertandum |
| Ablatif: | sŭpercertando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |