Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpermitto - Diathèse active
(sŭpermitto, sŭpermittis, supermisi, sŭpermittĕre, supermissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpermitto |
| II sing. | sŭpermittis |
| III sing. | sŭpermittit |
| I plur. | sŭpermittĭmus |
| II plur. | sŭpermittĭtis |
| III plur. | sŭpermittunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpermittēbam |
| II sing. | sŭpermittēbas |
| III sing. | sŭpermittēbat |
| I plur. | sŭpermittebāmus |
| II plur. | sŭpermittebātis |
| III plur. | sŭpermittēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpermittam |
| II sing. | sŭpermittes |
| III sing. | sŭpermittet |
| I plur. | sŭpermittēmus |
| II plur. | sŭpermittētis |
| III plur. | sŭpermittent |
| PARFAIT |
| I sing. | supermisi |
| II sing. | supermisisti |
| III sing. | supermisit |
| I plur. | supermisĭmus |
| II plur. | supermisistis |
| III plur. | supermisērunt, supermisēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supermisĕram |
| II sing. | supermisĕras |
| III sing. | supermisĕrat |
| I plur. | supermiserāmus |
| II plur. | supermiserātis |
| III plur. | supermisĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supermisĕro |
| II sing. | supermisĕris |
| III sing. | supermisĕrit |
| I plur. | supermiserĭmus |
| II plur. | supermiserĭtis |
| III plur. | supermisĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpermittam |
| II sing. | sŭpermittas |
| III sing. | sŭpermittat |
| I plur. | sŭpermittāmus |
| II plur. | sŭpermittātis |
| III plur. | sŭpermittant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpermittĕrem |
| II sing. | sŭpermittĕres |
| III sing. | sŭpermittĕret |
| I plur. | sŭpermitterēmus |
| II plur. | sŭpermitterētis |
| III plur. | sŭpermittĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supermisĕrim |
| II sing. | supermisĕris |
| III sing. | supermisĕrit |
| I plur. | supermiserĭmus |
| II plur. | supermiserĭtis |
| III plur. | supermisĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supermisissem |
| II sing. | supermisisses |
| III sing. | supermisisset |
| I plur. | supermisissēmus |
| II plur. | supermisissētis |
| III plur. | supermisissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpermittĕ |
| II plur. | sŭpermittĭte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpermittĭto |
| III sing. | sŭpermittĭto |
| II plur. | sŭpermittitōte |
| III plur. | sŭpermittunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpermittens, entis |
| FUTUR |
| supermissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭpermittĕre |
| PARFAIT |
| supermisisse |
| FUTUR |
| Singolare: | supermissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | supermissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpermittendi |
| Datif: | sŭpermittendo |
| Accusatif: | ad sŭpermittendum |
| Ablatif: | sŭpermittendo |
| SUPIN |
| supermissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|