Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpernăto - Diathèse active
(sŭpernăto, sŭpernătas, sŭpernătāre, supernatavi)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpernăto |
| II sing. | sŭpernătas |
| III sing. | sŭpernătat |
| I plur. | sŭpernătāmus |
| II plur. | sŭpernătātis |
| III plur. | sŭpernătant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpernătābam |
| II sing. | sŭpernătābas |
| III sing. | sŭpernătābat |
| I plur. | sŭpernătabāmus |
| II plur. | sŭpernătabātis |
| III plur. | sŭpernătābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpernătābo |
| II sing. | sŭpernătābis |
| III sing. | sŭpernătābit |
| I plur. | sŭpernătabĭmus |
| II plur. | sŭpernătabĭtis |
| III plur. | sŭpernătābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | supernatavi |
| II sing. | supernatavisti |
| III sing. | supernatavit |
| I plur. | supernatavĭmus |
| II plur. | supernatavistis |
| III plur. | supernatavēreunt, supernatavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supernatavĕram |
| II sing. | supernatavĕras |
| III sing. | supernatavĕrat |
| I plur. | supernataverāmus |
| II plur. | supernataverātis |
| III plur. | supernatavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supernatavĕro |
| II sing. | supernatavĕris |
| III sing. | supernatavĕrit |
| I plur. | supernataverĭmus |
| II plur. | supernataverĭtis |
| III plur. | supernatavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpernătem |
| II sing. | sŭpernătes |
| III sing. | sŭpernătet |
| I plur. | sŭpernătēmus |
| II plur. | sŭpernătētis |
| III plur. | sŭpernătent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpernătārem |
| II sing. | sŭpernătāres |
| III sing. | sŭpernătāret |
| I plur. | sŭpernătarēmus |
| II plur. | sŭpernătarētis |
| III plur. | sŭpernătārent |
| PARFAIT |
| I sing. | supernatavĕrim |
| II sing. | supernatavĕris |
| III sing. | supernatavĕrit |
| I plur. | supernataverĭmus |
| II plur. | supernataverĭtis |
| III plur. | supernatavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supernatavissem |
| II sing. | supernatavisses |
| III sing. | supernatavisset |
| I plur. | supernatavissēmus |
| II plur. | supernatavissētis |
| III plur. | supernatavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpernăta |
| II plur. | sŭpernătāte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpernătāto |
| III sing. | sŭpernătāto |
| II plur. | sŭpernătatōte |
| III plur. | sŭpernătanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpernătans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭpernătāre |
| PARFAIT |
| supernatavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpernătandi |
| Datif: | sŭpernătando |
| Accusatif: | ad sŭpernătandum |
| Ablatif: | sŭpernătando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERNATO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|