Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpersēmĭnor - Diathèse passive
(sŭpersēmĭno, sŭpersēmĭnas, superseminavi, sŭpersēmĭnāre, superseminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpersēmĭnor |
| II sing. | sŭpersēmĭnāris, sŭpersēmĭnāre |
| III sing. | sŭpersēmĭnātur |
| I plur. | sŭpersēmĭnāmur |
| II plur. | sŭpersēmĭnamĭni |
| III plur. | sŭpersēmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpersēmĭnābar |
| II sing. | sŭpersēmĭnabāris, sŭpersēmĭnabāre |
| III sing. | sŭpersēmĭnabātur |
| I plur. | sŭpersēmĭnabāmur |
| II plur. | sŭpersēmĭnabamĭni |
| III plur. | sŭpersēmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpersēmĭnābor |
| II sing. | sŭpersēmĭnabĕris, sŭpersēmĭnabĕre |
| III sing. | sŭpersēmĭnabĭtur |
| I plur. | sŭpersēmĭnabĭmur |
| II plur. | sŭpersēmĭnabimĭni |
| III plur. | sŭpersēmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | superseminatus, a, um sum |
| II sing. | superseminatus, a, um es |
| III sing. | superseminatus, a, um est |
| I plur. | superseminati, ae, a sumus |
| II plur. | superseminati, ae, a estis |
| III plur. | superseminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superseminatus, a, um eram |
| II sing. | superseminatus, a, um eras |
| III sing. | superseminatus, a, um erat |
| I plur. | superseminati, ae, a eramus |
| II plur. | superseminati, ae, a eratis |
| III plur. | superseminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | superseminatus, a, um ero |
| II sing. | superseminatus, a, um eris |
| III sing. | superseminatus, a, um erit |
| I plur. | superseminati, ae, a erimus |
| II plur. | superseminati, ae, a eritis |
| III plur. | superseminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpersēmĭner |
| II sing. | sŭpersēmĭnēris, sŭpersēmĭnēre |
| III sing. | sŭpersēmĭnētur |
| I plur. | sŭpersēmĭnēmur |
| II plur. | sŭpersēmĭnemĭni |
| III plur. | sŭpersēmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpersēmĭnārer |
| II sing. | sŭpersēmĭnarēris, sŭpersēmĭnarēre |
| III sing. | sŭpersēmĭnarētur |
| I plur. | sŭpersēmĭnarēmur |
| II plur. | sŭpersēmĭnaremĭni |
| III plur. | sŭpersēmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | superseminatus, a, um sim |
| II sing. | superseminatus, a, um sis |
| III sing. | superseminatus, a, um sit |
| I plur. | superseminati, ae, a simus |
| II plur. | superseminati, ae, a sitis |
| III plur. | superseminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superseminatus, a, um essem |
| II sing. | superseminatus, a, um esses |
| III sing. | superseminatus, a, um esset |
| I plur. | superseminati, ae, a essemus |
| II plur. | superseminati, ae, a essetis |
| III plur. | superseminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpersēmĭnāre |
| II plur. | sŭpersēmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpersēmĭnātor |
| III sing. | sŭpersēmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | sŭpersēmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| superseminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sŭpersēmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | superseminatus, a, um esse |
| Plurale: | superseminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| superseminatum esse |
| GERUNDIVO |
| sŭpersēmĭnandus, a, um | |