Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpersterno - Diathèse active
(sŭpersterno, sŭpersternis, superstravi, sŭpersternĕre, superstratum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpersterno |
| II sing. | sŭpersternis |
| III sing. | sŭpersternit |
| I plur. | sŭpersternĭmus |
| II plur. | sŭpersternĭtis |
| III plur. | sŭpersternunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpersternēbam |
| II sing. | sŭpersternēbas |
| III sing. | sŭpersternēbat |
| I plur. | sŭpersternebāmus |
| II plur. | sŭpersternebātis |
| III plur. | sŭpersternēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpersternam |
| II sing. | sŭpersternes |
| III sing. | sŭpersternet |
| I plur. | sŭpersternēmus |
| II plur. | sŭpersternētis |
| III plur. | sŭpersternent |
| PARFAIT |
| I sing. | superstravi |
| II sing. | superstravisti |
| III sing. | superstravit |
| I plur. | superstravĭmus |
| II plur. | superstravistis |
| III plur. | superstravērunt, superstravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superstravĕram |
| II sing. | superstravĕras |
| III sing. | superstravĕrat |
| I plur. | superstraverāmus |
| II plur. | superstraverātis |
| III plur. | superstravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | superstravĕro |
| II sing. | superstravĕris |
| III sing. | superstravĕrit |
| I plur. | superstraverĭmus |
| II plur. | superstraverĭtis |
| III plur. | superstravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpersternam |
| II sing. | sŭpersternas |
| III sing. | sŭpersternat |
| I plur. | sŭpersternāmus |
| II plur. | sŭpersternātis |
| III plur. | sŭpersternant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpersternĕrem |
| II sing. | sŭpersternĕres |
| III sing. | sŭpersternĕret |
| I plur. | sŭpersternerēmus |
| II plur. | sŭpersternerētis |
| III plur. | sŭpersternĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | superstravĕrim |
| II sing. | superstravĕris |
| III sing. | superstravĕrit |
| I plur. | superstraverĭmus |
| II plur. | superstraverĭtis |
| III plur. | superstravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superstravissem |
| II sing. | superstravisses |
| III sing. | superstravisset |
| I plur. | superstravissēmus |
| II plur. | superstravissētis |
| III plur. | superstravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpersternĕ |
| II plur. | sŭpersternĭte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpersternĭto |
| III sing. | sŭpersternĭto |
| II plur. | sŭpersternitōte |
| III plur. | sŭpersternunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpersternens, entis |
| FUTUR |
| superstratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭpersternĕre |
| PARFAIT |
| superstravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | superstratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | superstratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpersternendi |
| Datif: | sŭpersternendo |
| Accusatif: | ad sŭpersternendum |
| Ablatif: | sŭpersternendo |
| SUPIN |
| superstratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERSTERNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|