Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | sŭperstĕs |
| Gen. | superstitis |
| Dat. | superstiti |
| Acc. | superstitem |
| Abl. | superstite |
| Voc. | sŭperstĕs |
| PLURIEL |
| Nom. | superstites |
| Gen. | superstitum |
| Dat. | superstitĭbus |
| Acc. | superstites |
| Abl. | superstitĭbus |
| Voc. | superstites |
| SINGULIER |
| Nom. | sŭperstĕs |
| Gen. | superstitis |
| Dat. | superstiti |
| Acc. | superstitem |
| Abl. | superstite |
| Voc. | sŭperstĕs |
| PLURIEL |
| Nom. | superstites |
| Gen. | superstitum |
| Dat. | superstitĭbus |
| Acc. | superstites |
| Abl. | superstitĭbus |
| Voc. | superstites |
| SINGULIER |
| Nom. | sŭperstĕs |
| Gen. | superstitis |
| Dat. | superstiti |
| Acc. | sŭperstĕs |
| Abl. | superstite |
| Voc. | sŭperstĕs |
| PLURIEL |
| Nom. | superstitĭa |
| Gen. | superstitum |
| Dat. | superstitĭbus |
| Acc. | superstitĭa |
| Abl. | superstitĭbus | |