Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpervĕhor - Diathèse active
(sŭpervĕhor, sŭpervĕhĕris, sŭpervĕhi, supervectus, supervectum)
verbe transitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpervĕhor |
| II sing. | sŭpervĕhĕris, sŭpervĕhĕre |
| III sing. | sŭpervĕhĭtur |
| I plur. | sŭpervĕhĭmur |
| II plur. | sŭpervĕhimĭni |
| III plur. | sŭpervĕhuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpervĕhēbar |
| II sing. | sŭpervĕhebāris, sŭpervĕhebāre |
| III sing. | sŭpervĕhebātur |
| I plur. | sŭpervĕhebāmur |
| II plur. | sŭpervĕhebamĭni |
| III plur. | sŭpervĕhebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpervĕhar |
| II sing. | sŭpervĕhēris, sŭpervĕhēre |
| III sing. | sŭpervĕhētur |
| I plur. | sŭpervĕhēmur |
| II plur. | sŭpervĕhemĭni |
| III plur. | sŭpervĕhentur |
| PARFAIT |
| I sing. | supervectus, a, um sum |
| II sing. | supervectus, a, um es |
| III sing. | supervectus, a, um est |
| I plur. | supervecti, ae, a sumus |
| II plur. | supervecti, ae, a estis |
| III plur. | supervecti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supervectus, a, um eram |
| II sing. | supervectus, a, um eras |
| III sing. | supervectus, a, um erat |
| I plur. | supervecti, ae, a eramus |
| II plur. | supervecti, ae, a eratis |
| III plur. | supervecti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supervectus, a, um ero |
| II sing. | supervectus, a, um eris |
| III sing. | supervectus, a, um erit |
| I plur. | supervecti, ae, a erimus |
| II plur. | supervecti, ae, a eritis |
| III plur. | supervecti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpervĕhar |
| II sing. | sŭpervĕhāris, sŭpervĕhare |
| III sing. | sŭpervĕhātur |
| I plur. | sŭpervĕhāmur |
| II plur. | sŭpervĕhamĭni |
| III plur. | sŭpervĕhantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpervĕhĕrer |
| II sing. | sŭpervĕherēris, sŭpervĕherēre |
| III sing. | sŭpervĕherētur |
| I plur. | sŭpervĕherēmur |
| II plur. | sŭpervĕheremĭni |
| III plur. | sŭpervĕherentur |
| PARFAIT |
| I sing. | supervectus, a, um sim |
| II sing. | supervectus, a, um sis |
| III sing. | supervectus, a, um sit |
| I plur. | supervecti, ae, a simus |
| II plur. | supervecti, ae, a sitis |
| III plur. | supervecti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supervectus, a, um essem |
| II sing. | supervectus, a, um esses |
| III sing. | supervectus, a, um esset |
| I plur. | supervecti, ae, a essemus |
| II plur. | supervecti, ae, a essetis |
| III plur. | supervecti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpervĕhĕre |
| II plur. | sŭpervĕhimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpervĕhĭtor |
| III sing. | sŭpervĕhĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | sŭpervĕhuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sŭpervĕhi |
| PARFAIT |
| Singolare: | supervectus, a, um esse |
| Plurale: | supervecti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | supervectūrūm, am, ūm |
| Plurale: | supervectūros, as, a |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpervĕhens, entis |
| FUTUR |
| supervectūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | supervectum |
| Passivo: | supervectu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpervĕhendi |
| Datif: | sŭpervĕhendo |
| Accusatif: | sŭpervĕhendum |
| Ablatif: | sŭpervĕhendo |
| |
| GERUNDIVO |
| sŭpervĕhendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERVEHOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|