Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpervĕnĭo - Diathèse active
(sŭpervĕnĭo, sŭpervĕnis, superveni, sŭpervĕnīre, superventum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpervĕnĭo |
| II sing. | sŭpervĕnis |
| III sing. | sŭpervĕnit |
| I plur. | sŭpervĕnīmus |
| II plur. | sŭpervĕnītis |
| III plur. | sŭpervĕnĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpervĕniēbam |
| II sing. | sŭpervĕniēbas |
| III sing. | sŭpervĕniēbat |
| I plur. | sŭpervĕniebāmus |
| II plur. | sŭpervĕniebātis |
| III plur. | sŭpervĕniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpervĕnĭam |
| II sing. | sŭpervĕnĭes |
| III sing. | sŭpervĕnĭet |
| I plur. | sŭpervĕniēmus |
| II plur. | sŭpervĕniētis |
| III plur. | sŭpervĕnĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | superveni |
| II sing. | supervenisti |
| III sing. | supervenit |
| I plur. | supervenĭmus |
| II plur. | supervenistis |
| III plur. | supervenērunt, supervenēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supervenĕram |
| II sing. | supervenĕras |
| III sing. | supervenĕrat |
| I plur. | supervenerāmus |
| II plur. | supervenerātis |
| III plur. | supervenērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supervenĕro |
| II sing. | supervenĕris |
| III sing. | supervenĕrit |
| I plur. | supervenerĭmus |
| II plur. | supervenerĭtis |
| III plur. | supervenĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpervĕnĭam |
| II sing. | sŭpervĕnĭas |
| III sing. | sŭpervĕnĭat |
| I plur. | sŭpervĕniāmus |
| II plur. | sŭpervĕniātis |
| III plur. | sŭpervĕnĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpervĕnīrem |
| II sing. | sŭpervĕnīres |
| III sing. | sŭpervĕnīret |
| I plur. | sŭpervĕnirēmus |
| II plur. | sŭpervĕnirētis |
| III plur. | sŭpervĕnīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supervenĕrim |
| II sing. | supervenĕris |
| III sing. | supervenĕrit |
| I plur. | supervenerĭmus |
| II plur. | supervenerĭtis |
| III plur. | supervenĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supervenissem |
| II sing. | supervenisses |
| III sing. | supervenisset |
| I plur. | supervenissēmus |
| II plur. | supervenissētis |
| III plur. | supervenissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpervĕni |
| II plur. | sŭpervĕnīte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpervĕnīto |
| III sing. | sŭpervĕnīto |
| II plur. | sŭpervĕnitōte |
| III plur. | sŭpervĕniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpervĕniens, ientis |
| FUTUR |
| superventūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭpervĕnīre |
| PARFAIT |
| supervenisse |
| FUTUR |
| Singolare: | superventūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | superventūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpervĕniendi |
| Datif: | sŭpervĕniendo |
| Accusatif: | ad sŭpervĕniendum |
| Ablatif: | sŭpervĕniendo |
| SUPIN |
| superventum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERVENIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|