Déclinaison / Conjugueur latin
suspector - Diathèse passive
(suspecto, suspectas, suspectavi, suspectāre, suspectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | suspector |
| II sing. | suspectāris, suspectāre |
| III sing. | suspectātur |
| I plur. | suspectāmur |
| II plur. | suspectamĭni |
| III plur. | suspectantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suspectābar |
| II sing. | suspectabāris, suspectabāre |
| III sing. | suspectabātur |
| I plur. | suspectabāmur |
| II plur. | suspectabamĭni |
| III plur. | suspectabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | suspectābor |
| II sing. | suspectabĕris, suspectabĕre |
| III sing. | suspectabĭtur |
| I plur. | suspectabĭmur |
| II plur. | suspectabimĭni |
| III plur. | suspectabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | suspectatus, a, um sum |
| II sing. | suspectatus, a, um es |
| III sing. | suspectatus, a, um est |
| I plur. | suspectati, ae, a sumus |
| II plur. | suspectati, ae, a estis |
| III plur. | suspectati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suspectatus, a, um eram |
| II sing. | suspectatus, a, um eras |
| III sing. | suspectatus, a, um erat |
| I plur. | suspectati, ae, a eramus |
| II plur. | suspectati, ae, a eratis |
| III plur. | suspectati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | suspectatus, a, um ero |
| II sing. | suspectatus, a, um eris |
| III sing. | suspectatus, a, um erit |
| I plur. | suspectati, ae, a erimus |
| II plur. | suspectati, ae, a eritis |
| III plur. | suspectati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | suspecter |
| II sing. | suspectēris, suspectēre |
| III sing. | suspectētur |
| I plur. | suspectēmur |
| II plur. | suspectemĭni |
| III plur. | suspectentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suspectārer |
| II sing. | suspectarēris, suspectarēre |
| III sing. | suspectarētur |
| I plur. | suspectarēmur |
| II plur. | suspectaremĭni |
| III plur. | suspectarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | suspectatus, a, um sim |
| II sing. | suspectatus, a, um sis |
| III sing. | suspectatus, a, um sit |
| I plur. | suspectati, ae, a simus |
| II plur. | suspectati, ae, a sitis |
| III plur. | suspectati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suspectatus, a, um essem |
| II sing. | suspectatus, a, um esses |
| III sing. | suspectatus, a, um esset |
| I plur. | suspectati, ae, a essemus |
| II plur. | suspectati, ae, a essetis |
| III plur. | suspectati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | suspectāre |
| II plur. | suspectamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | suspectātor |
| III sing. | suspectātor |
| II plur. | |
| III plur. | suspectantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| suspectatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| suspectāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | suspectatus, a, um esse |
| Plurale: | suspectati, ae, a esse |
| FUTUR |
| suspectatum esse |
| GERUNDIVO |
| suspectandus, a, um | |