Déclinaison / Conjugueur latin
transĭlĭo - Diathèse active
(transĭlĭo, transĭlis, transilui, transĭlīre, transilitum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | transĭlĭo |
| II sing. | transĭlis |
| III sing. | transĭlit |
| I plur. | transĭlīmus |
| II plur. | transĭlītis |
| III plur. | transĭlĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transĭliēbam |
| II sing. | transĭliēbas |
| III sing. | transĭliēbat |
| I plur. | transĭliebāmus |
| II plur. | transĭliebātis |
| III plur. | transĭliēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | transĭlĭam |
| II sing. | transĭlĭes |
| III sing. | transĭlĭet |
| I plur. | transĭliēmus |
| II plur. | transĭliētis |
| III plur. | transĭlĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | transilui |
| II sing. | transiluisti |
| III sing. | transiluit, transĭllit, transĭlit |
| I plur. | transiluĭmus |
| II plur. | transiluistis |
| III plur. | transiluērunt, transiluēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transiluĕram |
| II sing. | transiluĕras |
| III sing. | transiluĕrat |
| I plur. | transiluerāmus |
| II plur. | transiluerātis |
| III plur. | transiluērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | transiluĕro |
| II sing. | transiluĕris |
| III sing. | transiluĕrit |
| I plur. | transiluerĭmus |
| II plur. | transiluerĭtis |
| III plur. | transiluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | transĭlĭam |
| II sing. | transĭlĭas |
| III sing. | transĭlĭat |
| I plur. | transĭliāmus |
| II plur. | transĭliātis |
| III plur. | transĭlĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transĭlīrem |
| II sing. | transĭlīres |
| III sing. | transĭlīret |
| I plur. | transĭlirēmus |
| II plur. | transĭlirētis |
| III plur. | transĭlīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | transiluĕrim |
| II sing. | transiluĕris |
| III sing. | transiluĕrit |
| I plur. | transiluerĭmus |
| II plur. | transiluerĭtis |
| III plur. | transiluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transiluissem |
| II sing. | transiluisses |
| III sing. | transiluisset |
| I plur. | transiluissēmus |
| II plur. | transiluissētis |
| III plur. | transiluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | transĭli |
| II plur. | transĭlīte |
| FUTUR |
| II sing. | transĭlīto |
| III sing. | transĭlīto |
| II plur. | transĭlitōte |
| III plur. | transĭliunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| transĭliens, ientis |
| FUTUR |
| transilitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| transĭlīre |
| PARFAIT |
| transiluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | transilitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | transilitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | transĭliendi |
| Datif: | transĭliendo |
| Accusatif: | ad transĭliendum |
| Ablatif: | transĭliendo |
| SUPIN |
| transilitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANSILIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|