Déclinaison / Conjugueur latin
tranverbĕro - Diathèse active
(tranverbĕro, tranverbĕras, tranverberavi, tranverbĕrāre, tranverberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | tranverbĕro |
| II sing. | tranverbĕras |
| III sing. | tranverbĕrat |
| I plur. | tranverbĕrāmus |
| II plur. | tranverbĕrātis |
| III plur. | tranverbĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | tranverbĕrābam |
| II sing. | tranverbĕrābas |
| III sing. | tranverbĕrābat |
| I plur. | tranverbĕrabāmus |
| II plur. | tranverbĕrabātis |
| III plur. | tranverbĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | tranverbĕrābo |
| II sing. | tranverbĕrābis |
| III sing. | tranverbĕrābit |
| I plur. | tranverbĕrabĭmus |
| II plur. | tranverbĕrabĭtis |
| III plur. | tranverbĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | tranverberavi |
| II sing. | tranverberavisti |
| III sing. | tranverberavit |
| I plur. | tranverberavĭmus |
| II plur. | tranverberavistis |
| III plur. | tranverberavērunt, tranverberavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | tranverberavĕram |
| II sing. | tranverberavĕras |
| III sing. | tranverberavĕrat |
| I plur. | tranverberaverāmus |
| II plur. | tranverberaverātis |
| III plur. | tranverberavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | tranverberavĕro |
| II sing. | tranverberavĕris |
| III sing. | tranverberavĕrit |
| I plur. | tranverberaverĭmus |
| II plur. | tranverberaverĭtis |
| III plur. | tranverberavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | tranverbĕrem |
| II sing. | tranverbĕres |
| III sing. | tranverbĕret |
| I plur. | tranverbĕrēmus |
| II plur. | tranverbĕrētis |
| III plur. | tranverbĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | tranverbĕrārem |
| II sing. | tranverbĕrāres |
| III sing. | tranverbĕrāret |
| I plur. | tranverbĕrarēmus |
| II plur. | tranverbĕrarētis |
| III plur. | tranverbĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | tranverberavĕrim |
| II sing. | tranverberavĕris |
| III sing. | tranverberavĕrit |
| I plur. | tranverberaverĭmus |
| II plur. | tranverberaverĭtis |
| III plur. | tranverberavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | tranverberavissem |
| II sing. | tranverberavisses |
| III sing. | tranverberavisset |
| I plur. | tranverberavissēmus |
| II plur. | tranverberavissētis |
| III plur. | tranverberavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | tranverbĕra |
| II plur. | tranverbĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | tranverbĕrāto |
| III sing. | tranverbĕrāto |
| II plur. | tranverbĕratōte |
| III plur. | tranverbĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| tranverbĕrans, antis |
| FUTUR |
| tranverberatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| tranverbĕrāre |
| PARFAIT |
| tranverberavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | tranverberatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | tranverberatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | tranverbĕrandi |
| Datif: | tranverbĕrando |
| Accusatif: | ad tranverbĕrandum |
| Ablatif: | tranverbĕrando |
| SUPIN |
| tranverberatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANVERBERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|