Déclinaison / Conjugueur latin
tranverbĕror - Diathèse passive
(tranverbĕro, tranverbĕras, tranverberavi, tranverbĕrāre, tranverberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | tranverbĕror |
| II sing. | tranverbĕrāris, tranverbĕrāre |
| III sing. | tranverbĕrātur |
| I plur. | tranverbĕrāmur |
| II plur. | tranverbĕramĭni |
| III plur. | tranverbĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | tranverbĕrābar |
| II sing. | tranverbĕrabāris, tranverbĕrabāre |
| III sing. | tranverbĕrabātur |
| I plur. | tranverbĕrabāmur |
| II plur. | tranverbĕrabamĭni |
| III plur. | tranverbĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | tranverbĕrābor |
| II sing. | tranverbĕrabĕris, tranverbĕrabĕre |
| III sing. | tranverbĕrabĭtur |
| I plur. | tranverbĕrabĭmur |
| II plur. | tranverbĕrabimĭni |
| III plur. | tranverbĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | tranverberatus, a, um sum |
| II sing. | tranverberatus, a, um es |
| III sing. | tranverberatus, a, um est |
| I plur. | tranverberati, ae, a sumus |
| II plur. | tranverberati, ae, a estis |
| III plur. | tranverberati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | tranverberatus, a, um eram |
| II sing. | tranverberatus, a, um eras |
| III sing. | tranverberatus, a, um erat |
| I plur. | tranverberati, ae, a eramus |
| II plur. | tranverberati, ae, a eratis |
| III plur. | tranverberati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | tranverberatus, a, um ero |
| II sing. | tranverberatus, a, um eris |
| III sing. | tranverberatus, a, um erit |
| I plur. | tranverberati, ae, a erimus |
| II plur. | tranverberati, ae, a eritis |
| III plur. | tranverberati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | tranverbĕrer |
| II sing. | tranverbĕrēris, tranverbĕrēre |
| III sing. | tranverbĕrētur |
| I plur. | tranverbĕrēmur |
| II plur. | tranverbĕremĭni |
| III plur. | tranverbĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | tranverbĕrārer |
| II sing. | tranverbĕrarēris, tranverbĕrarēre |
| III sing. | tranverbĕrarētur |
| I plur. | tranverbĕrarēmur |
| II plur. | tranverbĕraremĭni |
| III plur. | tranverbĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | tranverberatus, a, um sim |
| II sing. | tranverberatus, a, um sis |
| III sing. | tranverberatus, a, um sit |
| I plur. | tranverberati, ae, a simus |
| II plur. | tranverberati, ae, a sitis |
| III plur. | tranverberati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | tranverberatus, a, um essem |
| II sing. | tranverberatus, a, um esses |
| III sing. | tranverberatus, a, um esset |
| I plur. | tranverberati, ae, a essemus |
| II plur. | tranverberati, ae, a essetis |
| III plur. | tranverberati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | tranverbĕrāre |
| II plur. | tranverbĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | tranverbĕrātor |
| III sing. | tranverbĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | tranverbĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| tranverberatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| tranverbĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | tranverberatus, a, um esse |
| Plurale: | tranverberati, ae, a esse |
| FUTUR |
| tranverberatum esse |
| GERUNDIVO |
| tranverbĕrandus, a, um | |