Déclinaison / Conjugueur latin
ūmecto - Diathèse active
(ūmecto, ūmectas, umectavi, ūmectāre, umectatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ūmecto |
| II sing. | ūmectas |
| III sing. | ūmectat |
| I plur. | ūmectāmus |
| II plur. | ūmectātis |
| III plur. | ūmectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ūmectābam |
| II sing. | ūmectābas |
| III sing. | ūmectābat |
| I plur. | ūmectabāmus |
| II plur. | ūmectabātis |
| III plur. | ūmectābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ūmectābo |
| II sing. | ūmectābis |
| III sing. | ūmectābit |
| I plur. | ūmectabĭmus |
| II plur. | ūmectabĭtis |
| III plur. | ūmectābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | umectavi |
| II sing. | umectavisti |
| III sing. | umectavit |
| I plur. | umectavĭmus |
| II plur. | umectavistis |
| III plur. | umectavēreunt, umectavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | umectavĕram |
| II sing. | umectavĕras |
| III sing. | umectavĕrat |
| I plur. | umectaverāmus |
| II plur. | umectaverātis |
| III plur. | umectavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | umectavĕro |
| II sing. | umectavĕris |
| III sing. | umectavĕrit |
| I plur. | umectaverĭmus |
| II plur. | umectaverĭtis |
| III plur. | umectavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ūmectem |
| II sing. | ūmectes |
| III sing. | ūmectet |
| I plur. | ūmectēmus |
| II plur. | ūmectētis |
| III plur. | ūmectent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ūmectārem |
| II sing. | ūmectāres |
| III sing. | ūmectāret |
| I plur. | ūmectarēmus |
| II plur. | ūmectarētis |
| III plur. | ūmectārent |
| PARFAIT |
| I sing. | umectavĕrim |
| II sing. | umectavĕris |
| III sing. | umectavĕrit |
| I plur. | umectaverĭmus |
| II plur. | umectaverĭtis |
| III plur. | umectavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | umectavissem |
| II sing. | umectavisses |
| III sing. | umectavisset |
| I plur. | umectavissēmus |
| II plur. | umectavissētis |
| III plur. | umectavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ūmecta |
| II plur. | ūmectāte |
| FUTUR |
| II sing. | ūmectāto |
| III sing. | ūmectāto |
| II plur. | ūmectatōte |
| III plur. | ūmectanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ūmectans, –antis |
| FUTUR |
| umectatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ūmectāre |
| PARFAIT |
| umectavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | umectatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | umectatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ūmectandi |
| Datif: | ūmectando |
| Accusatif: | ad ūmectandum |
| Ablatif: | ūmectando |
| SUPIN |
| umectatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:UMECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
