Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 vĕnĕror - Diathèse active
(vĕnĕror, vĕnĕrāris, vĕnĕrāri, veneratus, veneratum)
verbe transitif déponent  I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
| FORME DÉPONENTE: |  
| INDICATIF |  
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  vĕnĕror |  
|  II sing. |  vĕnĕrāris, vĕnĕrāre |  
|  III sing. |  vĕnĕrātur |  
|  I plur. |  vĕnĕrāmur |  
|  II plur. |  vĕnĕramĭni |  
|  III plur. |  vĕnĕrantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  vĕnĕrābar |  
|  II sing. |  vĕnĕrabāris, vĕnĕrabāre |  
|  III sing. |  vĕnĕrabātur |  
|  I plur. |  vĕnĕrabāmur |  
|  II plur. |  vĕnĕrabamĭni |  
|  III plur. |  vĕnĕrabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  vĕnĕrābor |  
|  II sing. |  vĕnĕrabĕris, vĕnĕrabĕre |  
|  III sing. |  vĕnĕrabĭtur |  
|  I plur. |  vĕnĕrabĭmur |  
|  II plur. |  vĕnĕrabimĭni |  
|  III plur. |  vĕnĕrabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  veneratus, a, um  sum |  
|  II sing. |  veneratus, a, um  es |  
|  III sing. |  veneratus, a, um  est |  
|  I plur. |  venerati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  venerati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  venerati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  veneratus, a, um  eram |  
|  II sing. |  veneratus, a, um  eras |  
|  III sing. |  veneratus, a, um  erat |  
|  I plur. |  venerati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  venerati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  venerati, ae, a erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  veneratus, a, um  ero |  
|  II sing. |  veneratus, a, um  eris |  
|  III sing. |  veneratus, a, um  erit |  
|  I plur. |  venerati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  venerati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  venerati, ae, a  erunt |  
 
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  vĕnĕrer |  
|  II sing. |  vĕnĕrēris, vĕnĕrēre |  
|  III sing. |  vĕnĕrētur |  
|  I plur. |  vĕnĕrēmur |  
|  II plur. |  vĕnĕremĭni |  
|  III plur. |  vĕnĕrentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  vĕnĕrārer |  
|  II sing. |  vĕnĕrarēris, vĕnĕrarēre |  
|  III sing. |  vĕnĕrarētur |  
|  I plur. |  vĕnĕrarēmur |  
|  II plur. |  vĕnĕraremĭni |  
|  III plur. |  vĕnĕrarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  veneratus, a, um  sim |  
|  II sing. |  veneratus, a, um  sis |  
|  III sing. |  veneratus, a, um  sit |  
|  I plur. |  venerati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  venerati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  venerati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  veneratus, a, um  essem |  
|  II sing. |  veneratus, a, um  esses |  
|  III sing. |  veneratus, a, um  esset |  
|  I plur. |  venerati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  venerati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  venerati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  vĕnĕrāre |  
|  II plur. |  vĕnĕramĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  vĕnĕrātor |  
|  III sing. |  vĕnĕrātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  vĕnĕrantor |  
 
 
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  vĕnĕrāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  veneratus, a, um esse |  
|  Plurale: |  venerati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  Singolare: |  veneratūrūm, am, ūm esse |  
|  Plurale: |  veneratūros, as, a esse |  
 
 
 
| PARTICIPE |  
| PRÉSENT |  
|  vĕnĕrans, antis |  
| FUTUR |  
|  veneratūrūs, a, ūm |  
| SUPIN |  
|  Attivo: |  veneratum |  
|  Passivo: |  veneratu |  
 
 
| GERUNDIF |  
|  Génitif: |  vĕnĕrandi |  
|  Datif: |  vĕnĕrando |  
|  Accusatif: |  vĕnĕrandum |  
|  Ablatif: |  vĕnĕrando |  
|   |  
| GERUNDIVO |  
|  vĕnĕrandus, a, um |  
 
 
 
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:VENEROR300}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |