Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | victŏr |
| Gen. | victoris |
| Dat. | victori |
| Acc. | victorem |
| Abl. | victori |
| Voc. | victŏr |
| PLURIEL |
| Nom. | victores |
| Gen. | victorĭum |
| Dat. | victorĭbus |
| Acc. | victores |
| Abl. | victorĭbus |
| Voc. | victores |
| SINGULIER |
| Nom. | victŏr |
| Gen. | victoris |
| Dat. | victori |
| Acc. | victorem |
| Abl. | victori |
| Voc. | victŏr |
| PLURIEL |
| Nom. | victores |
| Gen. | victorĭum |
| Dat. | victorĭbus |
| Acc. | victores |
| Abl. | victorĭbus |
| Voc. | victores |
| SINGULIER |
| Nom. | victŏr |
| Gen. | victoris |
| Dat. | victori |
| Acc. | victŏr |
| Abl. | victori |
| Voc. | victŏr |
| PLURIEL |
| Nom. | victorĭa |
| Gen. | victorĭum |
| Dat. | victorĭbus |
| Acc. | victorĭa |
| Abl. | victorĭbus | |