Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | victorialis |
| Gen. | victorialis |
| Dat. | victoriali |
| Acc. | victorialem |
| Abl. | victoriali |
| Voc. | victorialis |
| PLURIEL |
| Nom. | victoriales |
| Gen. | victorialĭum |
| Dat. | victorialĭbus |
| Acc. | victoriales |
| Abl. | victorialĭbus |
| Voc. | victoriales |
| SINGULIER |
| Nom. | victorialis |
| Gen. | victorialis |
| Dat. | victoriali |
| Acc. | victorialem |
| Abl. | victoriali |
| Voc. | victorialis |
| PLURIEL |
| Nom. | victoriales |
| Gen. | victorialĭum |
| Dat. | victorialĭbus |
| Acc. | victoriales |
| Abl. | victorialĭbus |
| Voc. | victoriales |
| SINGULIER |
| Nom. | victoriale |
| Gen. | victorialis |
| Dat. | victoriali |
| Acc. | victoriale |
| Abl. | victoriali |
| Voc. | victoriale |
| PLURIEL |
| Nom. | victorialĭa |
| Gen. | victorialĭum |
| Dat. | victorialĭbus |
| Acc. | victorialĭa |
| Abl. | victorialĭbus | |