Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | villaris |
| Gen. | villaris |
| Dat. | villari |
| Acc. | villarem |
| Abl. | villari |
| Voc. | villaris |
| PLURIEL |
| Nom. | villares |
| Gen. | villarĭum |
| Dat. | villarĭbus |
| Acc. | villares |
| Abl. | villarĭbus |
| Voc. | villares |
| SINGULIER |
| Nom. | villaris |
| Gen. | villaris |
| Dat. | villari |
| Acc. | villarem |
| Abl. | villari |
| Voc. | villaris |
| PLURIEL |
| Nom. | villares |
| Gen. | villarĭum |
| Dat. | villarĭbus |
| Acc. | villares |
| Abl. | villarĭbus |
| Voc. | villares |
| SINGULIER |
| Nom. | villare |
| Gen. | villaris |
| Dat. | villari |
| Acc. | villare |
| Abl. | villari |
| Voc. | villare |
| PLURIEL |
| Nom. | villarĭa |
| Gen. | villarĭum |
| Dat. | villarĭbus |
| Acc. | villarĭa |
| Abl. | villarĭbus | |