Déclinaison / Conjugueur latin
vĭtŭpĕro - Diathèse active
(vĭtŭpĕro, vĭtŭpĕras, vituperavi, vĭtŭpĕrāre, vituperatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | vĭtŭpĕro |
| II sing. | vĭtŭpĕras |
| III sing. | vĭtŭpĕrat |
| I plur. | vĭtŭpĕrāmus |
| II plur. | vĭtŭpĕrātis |
| III plur. | vĭtŭpĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĭtŭpĕrābam |
| II sing. | vĭtŭpĕrābas |
| III sing. | vĭtŭpĕrābat |
| I plur. | vĭtŭpĕrabāmus |
| II plur. | vĭtŭpĕrabātis |
| III plur. | vĭtŭpĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vĭtŭpĕrābo |
| II sing. | vĭtŭpĕrābis |
| III sing. | vĭtŭpĕrābit |
| I plur. | vĭtŭpĕrabĭmus |
| II plur. | vĭtŭpĕrabĭtis |
| III plur. | vĭtŭpĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | vituperavi |
| II sing. | vituperavisti |
| III sing. | vituperavit |
| I plur. | vituperavĭmus |
| II plur. | vituperavistis |
| III plur. | vituperavērunt, vituperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vituperavĕram |
| II sing. | vituperavĕras |
| III sing. | vituperavĕrat |
| I plur. | vituperaverāmus |
| II plur. | vituperaverātis |
| III plur. | vituperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vituperavĕro |
| II sing. | vituperavĕris |
| III sing. | vituperavĕrit |
| I plur. | vituperaverĭmus |
| II plur. | vituperaverĭtis |
| III plur. | vituperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | vĭtŭpĕrem |
| II sing. | vĭtŭpĕres |
| III sing. | vĭtŭpĕret |
| I plur. | vĭtŭpĕrēmus |
| II plur. | vĭtŭpĕrētis |
| III plur. | vĭtŭpĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĭtŭpĕrārem |
| II sing. | vĭtŭpĕrāres |
| III sing. | vĭtŭpĕrāret |
| I plur. | vĭtŭpĕrarēmus |
| II plur. | vĭtŭpĕrarētis |
| III plur. | vĭtŭpĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | vituperavĕrim |
| II sing. | vituperavĕris |
| III sing. | vituperavĕrit |
| I plur. | vituperaverĭmus |
| II plur. | vituperaverĭtis |
| III plur. | vituperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vituperavissem |
| II sing. | vituperavisses |
| III sing. | vituperavisset |
| I plur. | vituperavissēmus |
| II plur. | vituperavissētis |
| III plur. | vituperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vĭtŭpĕra |
| II plur. | vĭtŭpĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | vĭtŭpĕrāto |
| III sing. | vĭtŭpĕrāto |
| II plur. | vĭtŭpĕratōte |
| III plur. | vĭtŭpĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| vĭtŭpĕrans, antis |
| FUTUR |
| vituperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| vĭtŭpĕrāre |
| PARFAIT |
| vituperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | vituperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | vituperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | vĭtŭpĕrandi |
| Datif: | vĭtŭpĕrando |
| Accusatif: | ad vĭtŭpĕrandum |
| Ablatif: | vĭtŭpĕrando |
| SUPIN |
| vituperatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VITUPERO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|